Μια μοτοσυκλέτα δεν είναι εύκολα ορατή όταν την κοιτάς από μπροστά ή από πίσω, ενώ ταυτόχρονα εμείς οι αναβάτες συνηθίζουμε να κινούμαστε είτε ανάμεσα στις λωρίδες, είτε στη μέση, ανάλογα με την κίνηση που επικρατεί στο δρόμο, ανεβάζουμε και κατεβάζουμε ταχύτητα με ευκολία και επιταχύνουμε πολύ πιο γρήγορα συγκριτικά με ένα αυτοκίνητο. Σε μια «αυτοκινητοκρατούμενη» όμως κοινωνία, οι οδηγοί των αυτοκινήτων έχουν συνηθίσει να προσέχουν τα άλλα αυτοκίνητα στους καθρέφτες τους, και όχι τις μοτοσυκλέτες.

Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς να ακούσουμε και μια καινούργια ιστορία για έναν αναβάτη μοτοσυκλέτας που τον «έκλεισε» στο δρόμο ένα αυτοκίνητο, είτε επειδή ο οδηγός του ήταν αφηρημένος, είτε επειδή – ακόμη χειρότερα – το έκανε επίτηδες. Στην πραγματικότητα φυσικά, δεν υπάρχει καμία παγκόσμια συνομωσία από την πλευρά των οδηγών αυτοκινήτων να περνάνε πάνω από όποια μοτοσυκλέτα βρεθεί μπροστά τους, αν και βεβαίως υπάρχουν και οι οδηγοί εκείνοι που «βγάζουν το άχτι τους» στο δρόμο, μη συνειδητοποιώντας ότι το αυτοκίνητο είναι ένα κινούμενο όπλο βάρους δύο τόνων. Η ειδοποιός διαφορά λοιπόν, ανάμεσα σε έναν αρχάριο και έναν έμπειρο αναβάτη μοτοσυκλέτας είναι ότι ο δεύτερος οδηγεί πάντα αμυντικά, έχοντας πλήρη γνώση του γεγονότος ότι η οδήγηση στα πλαίσια του νόμου δεν είναι πάντα και η συνετή οδήγηση.

Σε πολλές περιπτώσεις, μπορείς να αποφύγεις ένα ατύχημα πριν αυτό καν συμβεί. Ένας οδηγός που μιλάει στο κινητό του, ένα αυτοκίνητο που κινείται πολύ άκρη, ένα άνοιγμα ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα στην κίνηση, όλα αποτελούν δέλεαρ για έναν οδηγό αυτοκινήτου, να κάνει μια γρήγορη κίνηση χωρίς να την πολυσκεφτεί. Οι ίδιες συνθήκες όμως θα πρέπει να αποτελούν σήμα κινδύνου για έναν αναβάτη μοτοσυκλέτας, ο οποίος οφείλει να έχει πάντα πλήρη επίγνωση των αυτοκινήτων που κινούνται δίπλα του, καθώς είναι δική του αποκλειστικά ευθύνη να προστατέψει τον εαυτό του στο δρόμο. Και θα ήταν πραγματικά αφελές ένας μοτοσικλετιστής να μεταθέσει την ευθύνη αυτή στους άλλους, και ειδικά στους οδηγούς των αυτοκινήτων με την προστασία που τους παρέχει το όχημά τους.

Όταν ακούμε ιστορίες για «παρ’ ολίγον ατυχήματα», σχεδόν ποτέ δεν μαθαίνουμε τι ακριβώς συνέβαινε 30 δευτερόλεπτα πριν το συμβάν. Μήπως ο μοτοσικλετιστής άλλαξε λωρίδα; Και πόση ώρα βρισκόταν πίσω/δίπλα/μπροστά από το εν λόγω αυτοκίνητο; Είδε τον οδηγό του αυτοκινήτου από τους καθρέφτες και τι έκανε αυτός; Φυσικά και εννοείται ότι το να αλλάξει λωρίδα ο οδηγός του αυτοκινήτου και παραλίγο να σε πατήσει είναι παράνομο και δικό του το φταίξιμο, αλλά είναι κάτι που πολύ απλά μπορεί να συμβεί.

Οι μοτοσυκλέτες συμμορφώνονται σε διαφορετικά μοτίβα οδήγησης στο δρόμο απ΄ ότι τα αυτοκίνητα. Ένα απολύτως πιθανό σενάριο είναι ένας οδηγός αυτοκινήτου να κοιτάξει από τους καθρέφτες του πριν αλλάξει λωρίδα, και μέχρι να ανάψει το φλας και να κάνει την κίνησή του, μια μοτοσυκλέτα να βρεθεί ξαφνικά δίπλα του. Όσες διαφημιστικές καμπάνιες κι αν υπάρξουν που προτρέπουν τους οδηγούς να κοιτάζουν δύο φορές πριν αλλάξουν λωρίδα, η πραγματικότητα δυστυχώς είναι ότι, όσο νομότυπος κι αν είναι ένας οδηγός μοτοσυκλέτας, αν θέσει εαυτόν σε μια επικίνδυνη κατάσταση, το αποτέλεσμά της μπορεί να είναι μοιραίο. Τι θα συνέβαινε όμως αν οι μοτοσυκλέτες και τα αυτοκίνητα μπορούσαν να «συνεννοηθούν» μεταξύ τους;

Η BMW αυτό το διάστημα εργάζεται πάνω σε ένα σύστημα επικοινωνίας των αυτοκινήτων “car-to-x”, σκοπός του οποίου είναι να διευρύνει τον «ορίζοντα πρόβλεψης» (“anticipation horizon”) των οδηγών – ό,τι κι αν αυτό σημαίνει. Η BMW ελπίζει ότι με το σύστημα αυτό τα οχήματα θα έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους, έχοντας ως αποτέλεσμα μια μεγάλη μείωση των «παρ’ ολίγον» ατυχημάτων για τους μοτοσικλετιστές.

Το πρότζεκτ “car-to-x” αποτελεί προϊόν συνεργασίας μεγάλης κλίμακας ανάμεσα σε διαφορετικούς φορείς και το πρόγραμμα “ConnectedRide” της BMW που απορρέει από αυτό το πρότζεκτ, είναι άμεσου ενδιαφέροντος για τους αναβάτες μοτοσικλέτας. Το σύστημα αυτό θα ειδοποιεί τους αναβάτες για επικείμενη αλλαγή των συνθηκών της κίνησης στο δρόμο, ενώ δεν αποκλείεται να ειδοποιεί και τους οδηγούς αυτοκινήτων σε περίπτωση που μια μοτοσυκλέτα βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από αυτούς.  

Επιμέρους οφέλη που απορρέουν από το σύστημα αυτό είναι η ειδοποίηση οδηγού και αναβάτη σε περίπτωση που κινείται άλλο όχημα πίσω από μια τυφλή στροφή (αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι τα οχήματα θα ενημερώνονται για την ύπαρξη κίνησης στο δρόμο μπροστά τους που δεν την έχουν δει ακόμη).

Το σύστημα αυτό θα βοηθήσει και στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης στους δρόμους, αλλά και σε μια πλειάδα άλλων παραμέτρων καθώς θα ωριμάζει. Για την ώρα, η BMW Group πειραματίζεται με 20 αυτοκίνητα και 5 μοτοσυκλέτες στους γερμανικούς δρόμους για δουν πώς τα συστήματα “ConnectedRide” και “ConnectedDrive” θα πρέπει να εξελιχθούν και βελτιωθούν. Ένα πολύ σημαντικό σημείο θα είναι να το δούμε σε τελική μορφή, όταν πλέον τα οχήματα θα μπορούν “αυτόνομα” να κινούνται στους δρόμους, ελέγχοντας απλά το ένα το άλλο.