Κόντρες στα φανάρια και υγρόψυκτος κινητήρας; Είμαστε σίγουροι ότι είναι Harley; θα αναφωνούσαν παλαιότερα οι οπαδοί των αερόψυκτων κινητήρων που απαντώνται σε Sportster και Big Twin μοντέλα. Η απάντηση όμως έχει ήδη δοθεί εδώ και 13 χρόνια από τις V-Rod.
Και βέβαια είναι Harley, απλά ανήκει στην οικογένεια των power cruiser της φίρμας που μέχρι τώρα ήταν διαθέσιμες μόνο σε 1250 κυβικά. Ο μεγάλος υγρόψυκτος Revolution των 120-160 ίππων (ανάλογα την έκδοση) απέκτησε και μικρό αδελφάκι με το όνομα Revolution X στα 750 κυβικά και τοποθετήθηκε σε μια σπορ α-λα-Αμερικέν μοτοσυκλέτα με διπλή αποστολή:
Να μικρύνει το μέσο όρο ηλικίας του αγοραστικού κοινού με μια μοντέρνα σχεδίαση και ταυτόχρονα να προσφέρει τη δυνατότητα απόκτησης μιας Harley σε μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, μέσω μιας χαμηλής τιμής απόκτησης.

Αρκεί όμως ένας κινητήρας με καμιά 70ριά ίππους και υγρόψυξη για να φέρει σε πέρας την αποστολή; Τι ρόλο παίζει το 6άρι κιβώτιο; Γιατί ιμάντας; Που βρέθηκε το κεντρικό σταντ; Προστατεύει το φαίριγκ; Αυτά και άλλα τόσα βασανιστικά ερωτήματα, κληθήκαμε να απαντήσουμε για το μοναδικό πραγματικά νέο μοντέλο που παρουσιάζει η Harley Davidson εδώ και δέκα και παραπάνω χρόνια.
Οπότε, έπρεπε να αποδειχθούμε αντάξιοι των περιστάσεων και να ράψουμε τα οπίσθιά μας στην αναπαυτική cafe-racer σέλα, μέχρι να είμαστε σε θέση να εκφράσουμε πειστική άποψη.
Πριν τη ραφή των οπισθίων βέβαια, να ξεκινήσουμε από την εμφάνιση και τη σχεδίαση.
Που αποδεικνύεται επιτυχημένη, τσαμπουκαλεμένη και... μαύρη.
Πάμε λοιπόν.

Όπως σε κάθε τέτοια μοτοσυκλέτα, το στοιχείο που δεσπόζει είναι ο κινητήρας. Ο δικύλινδρος σε V60º Revolution X στην περίπτωσή μας είναι κατάμαυρος, με γυαλισμένες τις ελάχιστες ψύκτρες που απαλύνουν το φινίρισμα των υγρών χιτωνίων, κατάμαυρη εξάτμιση και μόνο τις βίδες να ξεφεύγουν από το μαύρο χρώμα.
Η χαμηλή σιλουέτα με το ρεζερβουάρ σταγόνα και το μικρό φαίριγκ γεμίζει το χώρο γύρω από τον κινητήρα επίσης με μαύρο χρώμα παντού. Ελάχιστα εξαρτήματα της μοτοσυκλέτας ξεφεύγουν από το μαύρο κανόνα.
Τα δύο αμορτισέρ, ένα δισκόφρενο σε κάθε τροχό και το ακάλυπτο μέρος των καλαμιών, είναι τα μόνα στοιχεία που γυαλίζουν μαζί με τις βίδες. Οι τροχοί ακολουθούν τον κανόνα του μαύρου, με ένα φιλέτο στην περίμετρο του στεφανιού που τονίζει τις σπορ ορέξεις του μοντέλου.
Η εξαιρετικά βαθιά βαφή του μετάλλου σε φτερά και ρεζερβουάρ και το μεταλλικό επίσης λογότυπο σε συνδυασμό με τα ελάχιστα γυαλιστερά μέρη, δίνουν στη μοτοσυκλέτα μια πολύ “καινούρια” και street όψη.

Ελάχιστη παραφωνία, μερικά μέρη της καλωδίωσης που δεν καλύπτονται εντελώς στα άκρα τους και δείχνουν μικρά μπλε, κίτρινα και μοβ χρωματάκια, εκεί που θα έπρεπε να φαίνεται μόνο μαύρο.
Η σέλα με παραδοσιακό τρόπο για σπορ Harley, δείχνει όλη της την αγάπη για τον αναβάτη, αγκαλιάζοντάς τον και χαρίζοντάς του το μεγαλύτερο μέρος του μήκους της.
Το δε χαμηλό της ύψος, στα 71 εκατοστά από το έδαφος, δίνει τη δυνατότητα να την απολαύσουν όλα τα αναστήματα. Ο συνεπιβάτης θα έχει σχετικά άνετη σέλα στη διάθεσή του, τα μαρσπιέ είναι στη σωστή θέση και η στάση του είναι σχετικά σωστή, με μόνο μειονέκτημα την έλλειψη σωστής λαβής για τα χέρια του, οπότε κρατιέται από τον αναβάτη.

Το τιμόνι, για πρώτη φορά σε Harley μοτοσυκλέτα, έχει διατομή 22 χιλιοστών και όχι 25 (ή μιας ίντσας) όπως ήταν το συνηθισμένο μέχρι τώρα. Ένα βήμα προς την Ευρωπαϊκή αντίληψη για την εργονομία, αλλά ίσως και προσπάθεια οπτικής ελάφρυνσης του εμπρός μέρους.
Την ίδια άποψη περί εργονομίας δημιουργούν και οι όμορφοι διακόπτες που λειτουργούν με τη μισή δύναμη από τους παραδοσιακούς των άλλων μοντέλων. Το σινιάλο μας έλειψε πάντως.
Μπροστά από το τιμόνι ένα λιτό ταχύμετρο με ψηφιακό ολικό και μερικό χιλιομετρητή και τις κλασικές ενδείξεις. Σπορ λιτότητα. Τέτοια που δημιουργεί ένα άσχημο κενό ενδιάμεσα στο όργανο και το mini fering.
Στον εξοπλισμό επίσης περιλαμβάνεται και ένα εξαιρετικά εύχρηστο κεντρικό σταντ.
Ελπίζουμε ότι αυτό δηλώνει την επιστροφή της έννοιας της συντήρησης από τον ιδιοκτήτη στη συνείδηση της εταιρείας.
Θα μας έκανε εξαιρετικά χαρούμενους, αν κάτι τέτοιο γενικευόταν και σηματοδοτούσε την επαναφορά μιας πιο πλήρους σχέσης των ανθρώπων με τις μοτοσυκλέτες τους, κάτι που τα ηλεκτρονικά στέρησαν σε μεγάλο βαθμό.
Ο ιμάντας στην τελική μετάδοση πάντως, υπόσχεται λιγότερη συντήρηση, πιο ομαλή μετάδοση και έλλειψη θορύβων.

Με το κάθισμα του αναβάτη στη σέλα, δύο πράγματα τραβούν την προσοχή:
Το πρώτο είναι η ελαφριά αίσθηση της μοτοσυκλέτας, που έρχεται στην κάθετη θέση χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Το δεύτερο είναι τα μαρσπιέ που βρίσκονται στη μέση της μοτοσυκλέτας και σχετικά ψηλά τοποθετημένα, σε μια προσπάθεια αύξησης των περιθωρίων κλίσης του χαμηλού Street.
Κοντύτερα αναστήματα θα νοιώσουν σαν στο σπίτι τους, ενώ αναστήματα άνω του 1,80 θα χρειαστούν ένα μικρό χρόνο προσαρμογής μέχρι να συνηθίσουν στη θέση των μαρσπιέ, που όμως επιτρέπει το αγκάλιασμα του ρεζερβουάρ και τον έλεγχο του μικρού Harley μέσω των ποδιών χωρίς πρόβλημα.

Πάτημα του μέτριας σκληρότητας συμπλέκτη και η πρώτη μπαίνει με τη μισή διαδρομή από το συνηθισμένο. Το κιβώτιο ταχυτήτων κρίνεται εξαιρετικό στη λειτουργία και την κλιμάκωσή του.
Αλλαγές με συμπλέκτη ή χωρίς, με πολλές ή λίγες στροφές, γίνονται δεκτές από ένα κιβώτιο ταχυτήτων που έχει “ιαπωνικά” χαρακτηριστικά και αίσθηση. Οι 6 ταχύτητες εκμεταλλεύονται άψογα την ισχύ ενός κινητήρα που κάνει ό,τι του ζητήσετε και μάλιστα με τη βελούδινη αίσθηση που προσφέρει ο ιμάντας.
Πράγματι, από πολύ χαμηλά η ισχύς του είναι εξαιρετικά ικανοποιητική, το γουργούρισμα σε αυτές τις στροφές είναι χαρακτηριστικό ενός Harley, η ελαστικότητα επιτρέπει να κινείστε με 6η και 50 χ.α.ώ., και στις ψηλές στροφές, o κινητήρας αλλάζει πρόσωπο και ήχο και γίνεται επιθετικός και ικανοποιητικότατα γρήγορος.
Φτάνει να πούμε ότι η επιτάχυνση της μοτοσυκλέτας είναι ελάχιστα πιο αργή από το Sportster 1200 στο 400ρι και ότι ο κινητήρας γυρνάει χωρίς πρόβλημα μέχρι τις 8.000 στροφές, όπου επεμβαίνει ο διακριτικός κόφτης.
Κάτι λογικό άλλωστε, αν σκεφτούμε ότι ο Revolution X είναι υγρόψυκτος και διαθέτει επικεφαλής εκκεντροφόρο και 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο.
Αποτέλεσμα είναι η μοτοσυκλέτα να κινείται με εξαιρετική άνεση στα 120χ.α.ώ με λιγότερες από 5.000 στροφές, με μεγάλα αποθέματα δύναμης για οτιδήποτε χρειαστεί, από προσπέρασμα μέχρι γρήγορη διαχείριση της απόστασης από τα αυτοκίνητα που κινούνται στην εθνική.

Στις χαμηλές ταχύτητες, το 750 Street είναι ισορροπημένο και επιτρέπει ελιγμούς χωρίς κόπο, οι αναρτήσεις είναι ξεκούραστες ακόμα και σε άσχημα οδοστρώματα και οι διαδρομές τους ικανοποιητικότατες, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο για μια τέτοια μοτοσυκλέτα.
Όταν τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν, το μείγμα σωστών αποσβέσεων και πλαισίου ξεπερνά το συνδυασμό των τροχών 15 ιντσών πίσω και 17 εμπρός και κινείται όπου διαταχθεί χωρίς αντιρρήσεις και ελαστικότητες. Και πως τα καταφέρνει το πλαίσιο με όλα αυτά; Με απόλυτα σωστό τρόπο είναι η απάντηση.
Οι δυνατότητες κλίσης μπορεί να είναι περιορισμένες από την ίδια τη φύση της μοτοσυκλέτας στις 28 μοίρες από κάθε πλευρά, αλλά μέχρι το ξύσιμο των μαρσπιέ, η συμπεριφορά της Street εμπνέει σιγουριά.
Διαδρομές εκτός πόλης θα γίνουν δεκτές από το σώμα σας με άνεση, σε ταχύτητες έως και 140 χ.α.ώ. Από κει και πάνω η πίεση του αέρα στο πάνω μέρος γίνεται πιο έντονη. Το μικρό φαίριγκ είναι σχεδόν διακοσμητικό, αλλά αυτό είναι και αναμενόμενο από το μικρό του μέγεθος.
Οπότε μιλάμε ουσιαστικά για μια γυμνή μοτοσυκλέτα με τα πλεονεκτήματα και τους περιορισμούς που θέτει η ίδια η φύση της σχεδίασης.
Θα προτείναμε ωστόσο αλλαγή της εξάτμισης, αν και ξέρουμε ότι θα το κάνετε έτσι κι αλλιώς.
Σε έναν τέτοιο κινητήρα αξίζει να αναδειχθεί λίγο παραπάνω ο ήχος του, άσε που θα εξαφανίσει και κάποιους λειτουργικούς ήχους του που ακούγονται εντονότερα σε συνθήκες κίνησης όπου αυξάνει η θερμοκρασία.
Προτείνουμε επίσης για δεύτερη βελτίωση μια τρόμπα στο εμπρός φρένο με μικρότερο έμβολο, κάτι που θα βελτιώσει την παραδοσιακά μικρή δύναμή του, όπως λίγο-πολύ όλα τα μοντέλα της φίρμας. Το πίσω φρένο είναι άριστο και δε θα χρειαστεί καμία βελτίωση.

Η κατηγορία των δικύλινδρων commuters στα 750 κυβικά έχει πλέον γίνει πολυπληθής και με πολύ σοβαρούς διεκδικητές μάλιστα.
Honda, Triumph, Kawasaki, Ducati και Harley Davidson, παρουσιάζουν διαφορετικές βερσιόν στην κατηγορία, με διαφορετική σχεδίαση για διαφορετικά γούστα.
Trail, scrambler, street και drag σχέδια, όλα στριμώχνονται περίπου στην ίδια κατηγορία κυβικών και επιδόσεων και διεκδικούν την προσοχή σας με αξιώσεις.
H Street 750 είναι μια μοντέρνα μοτοσυκλέτα με επιθετική όψη, ένα σύγχρονο σύνολο κινητήρα, αναρτήσεων και πλαισίου που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον ανταγωνισμό και ένα μεγάλο μεταλλικό bar and shields λογότυπο σε ένα μαύρο ρεζερβουάρ 13 λίτρων που θα φτάσει για καμιά 200ριά χιλιόμετρα με όλο το power cruiser στυλ του κόσμου.

Το σημαντικότερο; Δε χρειάζεται συμβιβασμούς και υποχωρήσεις για τη συμβίωση μαζί της. Είναι όσο macho χρειάζεται, χωρίς να απαιτεί τον άνθρωπο των σπηλαίων για να τη δαμάσει. Η δε αντίδραση των κλασικών bikers που συναντάς στις σχετικές Harley μαζώξεις, έδειξε ότι η σχεδίαση της Street είναι απολύτως αποδεκτή χωρίς καμιά επιφύλαξη και από άτομα που θα ανέμενε κάποιος να είναι επιφυλακτικά στο καινούριο.
Οπότε, αν η καρδιά σας δείχνει Harley, το μυαλό θα κάνει στην άκρη και μάλιστα θα γνέφει καταφατικά, ενώ το πρόσωπο θα χαμογελάει.
Και αυτοί, καλοί μου φίλοι, είναι όλοι οι λόγοι που χρειάζεται κάποιος για να αγοράσει μια μοτοσυκλέτα και ιδίως μία Harley-Davidson σε λογική τιμή, που στα 8.490euro έρχεται να κοντράρει στα ίσα την Sportster 883, από την οποία είναι διαφορετική μεν, πιο γρήγορη δε!

Κατασκευαστής	Harley - Davidson Motor Company
Μοντέλο	Street 750
Αντιπρόσωπος	Harley - Davidson Athena
Τιμή βασικής έκδοσης	8.490 euro
Εγγύηση	2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος	Τετράχρονος, δικύλινδρος σε V60, 1 εκκεντροφόρος, 4 βαλβίδες / κύλινδρο, υγρόψυκτος
Κυβισμός (c.c.)	749
Διάμετρος x Διαδρομή (mm)	85X66
Συμπίεση (:1)	9,7
Τροφοδοσία	Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός Mikuni
Σύστημα εξαγωγής	2 σε 2 με καταλύτη
Λίπανση	Ξηρό κάρτερ, αντλία λαδιού
Εκκίνηση	Μίζα
Συμπλέκτης	Υγρός πολύδισκος μηχανικός
Μετάδοση	6 σχέσεων με ιμάντα
Πρωτεύουσα μετάδοση	Γρανάζια – 36/69
1η σχέση	(συνολικά) 1/14,25
2η σχέση	(συνολικά) 1/10,07
3η σχέση	(συνολικά) 1/7,45
4η σχέση	(συνολικά) 1/5,99
5η σχέση	(συνολικά) 1/5,04
6η σχέση	(συνολικά) 1/4,53
Τελική μετάδοση	Ιμάντας
Πλαίσιο
Τύπος	Ατσάλι
Κάστερ (°)	32
Ίχνος (mm)	115
Μεταξόνιο (mm)	1.534
Ύψος (mm)	Δ.Α.
Ύψος σέλας (mm)	710
Μήκος (mm)	2225
Πλάτος (mm)	Δ.Α.
Βάρος (kg)	206
Ρεζερβουάρ/ Ρεζέρβα (lt)	13
Αναρτήσεις
Μπροστά	Συμβατικό μπροστινό σύστημα /  καμία ρύθμιση
Πίσω	Δύο αμορτισέρ χωρίς μοχλισμό / Ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου
Ελαστικά
Μπροστά	100/80 R17
Πίσω	140/75 R15
Φρένα
Μπροστά	Δίσκος με δαγκάνα 2 εμβόλων
Πίσω	Δίσκος με δαγκάνα 2 εμβόλων
Εξοπλισμός
	Αναλογικό ταχύμετρο, ολικός και μερικός χιλιομετρητής,  φώτα, φλας, πίεση λαδιού, ένδειξη χαμηλής στάθμης καυσίμου, διαγνωστικό ψεκασμού
Επιδόσεις
Ισχύς εργοστασίου (ίπποι/σαλ)	Δ.Α.
Ροπή εργοστασίου (Nm/σαλ)	60/4.000