Πελοπόννησος

Πέραν από την απόκρημνη όψη που είχα δει, αυτό που με παραξένεψε ήταν και το όνομα της. Πως άραγε να πήρε το όνομα, “Μονή Αυγού”; Πολλές ιστορίες έχουν ειπωθεί, λένε πως δύο μάνες, που είχαν παράλυτα παιδιά, προσευχήθηκαν στη Παναγία να τα γιατρέψει. Η Παναγία τους προέτρεψε να πετάξουν τα παιδιά στον γκρεμό και αυτά θα γιατρευτούν. Η πρώτη ακολουθεί την εντολή της Μεγαλόχαρης και ρίχνει το παιδί, το οποίο μετά από μερικές κουτρουβάλες σηκώθηκε και περπάτησε. Η δεύτερη μάνα, κυριευμένη από φόβο, σκέφτηκε να ρίξει πρώτα ένα αυγό για να δει αν θα σπάσει . Το ρίχνει και αυτό δεν σπάει. Αμέσως μετά, πετάει το παιδί και αυτό σκοτώνεται.
Πολλοί όμως συνδέουν το όνομα της Μονής και με την γυμνή κορυφή του βουνού: Σε πολλές τοπικές διαλέκτους, η λέξη αυγό σημαίνει “γυμνή κορυφή”.
Στις μέρες μας το μοναδικό αυτό μοναστήρι είναι εγκαταλελειμμένο , παρόλο που ξεκίνησε η ανακαίνιση του, αυτό το μνημείο παραμένει αναξιοποίητο και απροστάτευτο , Ελλάς το μεγαλείο σου…..
Χωρίς δεύτερη σκέψη λοιπόν, το πρώτο διαθέσιμο Σάββατο ξεκίνησα με σκοπό να προσεγγίσω την εγκαταλελειμμένη Μονή αλλά και να εξερευνήσω την γύρω περιοχή, με συνοδοιπόρο έναν “ψαγμένο” Αφρικάνο, έναν φίλο με τον οποίο έχουμε αντικρίσει σε δεκάδες εξορμήσεις μας  κομμάτια Ελληνικής γης, ανόθευτα από την μανία των ανθρώπων.

Αφήνοντας πίσω μας την Επίδαυρο ακολουθήσαμε την επαρχιακή οδό Λυγουριού – Κρανιδίου, προς το σχεδόν εγκαταλειμμένο χωριό Πέλεη.  
Μερικά χωμάτινα χιλιόμετρα δυτικά του χωριού (7χλμ)  βρίσκεται σφηνωμένη στα βράχια του όρους Αυγό η άγνωστη για τους πολλούς Μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού.
Η επιβλητική θέση της Μονής , η φρουριακή αρχιτεκτονικής της και η καταπληκτική  θέα της χαράδρας του ποταμού Ράδου, μας άφησε άφωνους.
Αμέσως ξεκινήσαμε την περιήγηση εντός της μερικώς ανακαινισμένης Μονής, η οποία αποτελείται από δύο ορόφους με κελιά που συνδέονται με μια στενή πέτρινη σκάλα. Στην κορυφή του κτιρίου εδρεύει το καθολικό της Μονής, το οποίο είναι δισυπόστατο. Το βόρειο τμήμα είναι αφιερωμένο στους Αγίους Θεοδώρους ενώ το νότιο και υπόσκαφο τμήμα, είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο.
Χρονολογικά η Μονή τοποθετείται στον 11ο  ή 12ο  αιώνα ενώ το 1925 κηρύχθηκε σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, ο Αρχιμανδρίτης και μοναχός Διονύσιος υπηρέτησε υπό τις διαταγές του Παπαρσένη σαν έφεδρος, συμβάλλοντας στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό. Δυστυχώς το μοναστήρι πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ το 1825, το ξύλινο τέμπλο του ναού έγινε στάχτη και πολλές από τις αγιογραφίες και τα κειμήλια καταστράφηκαν. Το 1833 εγκαταλείφτηκε και έμεινε στο έλεος του Θεού και της φύσης.

Επιστρέφοντας στον κεντρικό χωματόδρομο προς το χωριό Πέλεη στην πρώτη διασταύρωση στρίψαμε δεξιά και συνεχίσαμε την ανάβαση προς το Όρος Δίδυμα με σκοπό να προσεγγίσουμε την κορυφή του βουνού αλλά και το ομώνυμο χωριό με τις περίεργες σπηλιές του. Ο κακοτράχαλος χωματόδρομος μας ταλαιπώρησε αφάνταστα. Αν έχετε σκοπό να τον διαβείτε, τότε μόνο με τζιπ ή μοτοσυκλέτα  εντούρο είναι εφικτό. Κροκάλες , νεροφαγώματα, μεγάλες κλίσεις, συνέθεταν ένα “αγωνιστικό” πεδίο , όμως άξιζε για ακόμα μια φορά τον κόπο. Φθάνοντας στην κορυφή του όρους απολαύσαμε την εκπληκτική θέα του Αργολικού κόλπου.
Κατηφορίζοντας νοτιότερα βρεθήκαμε στο χωριό Δίδυμα και τις περίφημες Δολίνες.
Οι παλιοί πίστευαν πως ο σχηματισμός τους έγινε από πτώση μετεωριτών κάτι που επικρατούσε μέχρι πρόσφατα, με την βοήθεια όμως της τεχνολογίας αυτό αποκλείστηκε. Οι δύο εντυπωσιακές τρύπες δημιουργήθηκαν από καθίζηση του εδάφους. Στην μια εκ των δύο συναντάμε δύο εκκλησάκια που χρονολογούνται από την Βυζαντινή περίοδο, ενώ χαρακτηριστική είναι και η μικρή σήραγγα εισόδου της μικρής σπηλιάς.
Πέραν όμως από τις ασκεπείς σπηλιές του το χωριό Δίδυμα είναι γνωστό για την αυτοφυή τουλίπα του η οποία είναι μοναδική στον Ελλαδικό χώρο. Κάθε χρόνο διοργανώνεται με μεγάλη επιτυχία η γιορτή Τουλίπας, μια γιορτή που κρατά 50 χρόνια! Επίσης, τα Δίδυμα είναι γνωστά και σαν αναρριχητικό πεδίο, προσελκύοντας κάθε χρόνο εκατοντάδες λάτρεις της αναρρίχησης.

Φεύγοντας από τα Δίδυμα αποφασίσαμε λόγω κούρασης να προσεγγίσουμε το λιμάνι των Μεθάνων και να γυρίσουμε εν πλω στον Πειραιά ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο του Σαρωνικού! Στην δίωρη θαλάσσια διαδρομή προσπαθούσα να αρχειοθετήσω στο μυαλό μου τις εικόνες που αποκόμισα στην σαββατιάτικη εξόρμηση στο Ν. Αργολίδας, εικόνες που δεν πρόκειται να ξεθωριάσουν ποτέ.
Η πατρίδας μας κρύβει θησαυρούς που καλούμαστε να ανακαλύψουμε, κάτι το οποίο διαπιστώνουμε μέχρι και στις πιο σύντομες βόλτες.

•    Γενικό Νοσοκομείο Άργους 27510 64290
•    Γενικό Νοσοκομείο Ναυπλίου 27520 98100
•    Κέντρο Υγείας Κρανιδίου 2754022353
•    Τμήμα Τροχαίας Άργους 27510 67247
•    Τμήμα Τροχαίας Ναυπλίου 27520 22972
•    Ακτοπλοϊκά εισιτήρια Πειραιάς Μέθανα Πειραιάς 2104199000
•    διαδίκτυο http://www.argolida.gr/
•    Γεύσεις: ζυμωτό, χωριάτικο ψωμί , γλυκά του κουταλιού και ντόπια τυριά. ενώ στα εστιατόρια της περιοχής δοκιμάστε οπωσδήποτε κόκορα κρασάτο ελευθέρας βοσκής και άλλα τοπικά πιάτα.
•    Προτεινόμενα χωριά για φαγητό: Καρατζάς Τροιζηνία, Βαθύ Τροιζηνία.