Άλλο ένα “αγκάθι” στην “ψηφιοποίηση” της προσωπικής μετακίνησης

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στα  προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου τα αυτόνομα συστήματα ασφαλείας αλλά και η διαχείριση της κυκλοφορίας δια μέσου ενός μεγάλου δικτύου, να αποτελέσουν πραγματικότητα μέσα στα επόμενα χρόνια.

Εστιάσαμε στο ότι θα πρέπει να μηδενιστούν οι όποιες πιθανότητες λαθών και επίσης εκφράσαμε την ανησυχία μας, για τον κίνδυνο να απολέσουμε μια από τις τελευταίες προσωπικές ελευθερίες, αυτή της προσωπικής μετακίνησης και μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις, αυτή της οδήγησης. 

Tελευταία όμως, έχει προκύψει και άλλος ένας προβληματισμός στο πεδίο αυτό, ο οποίος όσο και αν ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, δεν παύει να αποτελεί μια “πολύ πιθανή να συμβεί” πραγματικότητα.

Ο λόγος για τις κυβερνοεπιθέσεις και το hackάρισμα στο δίκτυο διασυνδεσιμότητας των οχημάτων  αλλά και στα οχήματα αυτά κάθε αυτά. Όσο κυκλοφορία και ο έλεγχος των οχημάτων εξαρτάται από κυκλώματα, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο κίνδυνος αυτός. Θα πρέπει λοιπόν μέσα σε όλα τα άλλα ζητήματα και τις προκλήσεις στην μετάβαση αυτή, να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη και αυτή η παράμετρος, δηλαδή η θωράκιση δικτύου και οχημάτων απέναντι σε κακόβουλες ενέργειες.

Τρομοκρατία, εγκληματική δράση ή απλά και “παιχνίδι” για κάνα 14χρονο πιτσιρικά που θα σπάει κώδικες από το δωμάτιο του, με το αποτέλεσμα να είναι σε κάθε περίπτωση η “παράλυση” του οδικού δικτύου μια περιοχής.

Ας μην είναι λοιπόν το μέλλον ζοφερό και ας ελπίσουμε ότι όλοι θα αντιληφθούν πως η δικλείδα ασφαλείας του… manual ελέγχου και την ανθρώπινης κρίσης, είναι απολύτως απαραίτητη και δεν αντικαθίσταται έτσι εύκολα από μηχανές.