Ήρθε η ώρα για να επιστρέψει στο προσκήνιο;

 Η Aprilia τα τελευταία χρόνια, έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό την γκάμα των μοτοσυκλετών της.  Επί της ουσίας, τα μοντέλα που διατίθενται είναι τέσσερα, το RSV4 και το Tuonο V4 1100 (σε διάφορες εκδόσεις), καθώς και τα Shiver & Dorsoduro 900. 

Βέβαια πρόκειται για πολύ καλές μοτοσυκλέτες, με τα RSV και Tuono να ανταγωνίζονται επιτυχώς σε δύσκολες και απαιτητικές κατηγορίες αλλά το γεγονός παραμένει: Η γκάμα της εταιρείας έχει συρρικνωθεί. 

Το γιατί συνέβη αυτό, έχει να κάνει με τις αποφάσεις του ομίλου της Piaggio. Το να βγει η Aprilia σταδιακά από τον χάρτη των scooter ήταν κατανοητό, δεν θα βοηθούσε σε τίποτα ο εσωτερικός ανταγωνισμός, μιας και η Piaggio έχει ήδη μια πολύ πλούσια γκάμα scooter. Για τις μοτοσυκλέτες της Aprilia όμως, είναι ακατανόητο.

Πόσο μάλλον όταν η Aprilia θα μπορούσε άνετα να εκπροσωπεί τον όμιλο σε μοτοσυκλετιστικό επίπεδο, από τα 125 μέχρι και τα 1200+ κ.εκ., σε όλες της κατηγορίες: commuter, street, sport, adventure, μαζί φυσικά με αυτές των streetfighter και superbike, στις οποίες ήδη έχει παρουσία.

Είναι ένα γεγονός ανάλογο με αυτό της Motο Guzzi, η οποία επίσης ανήκει στον όμιλο της Piaggio. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, παραμένει αδρανής στα νεορετρό, έχοντας μια πολύ μικρή παρουσία, ενώ βάση της ιστορίας της, της κατασκευαστικής της φιλοσοφίας και του ονόματος της, θα έπρεπε να έχει, αν όχι την πολυπληθέστερη, μια από τις πολυπληθέστερες γκάμες μοντέλων στην κατηγορία.

Για την περίπτωση της Moto Guzzi, η παρουσίαση του V85TT, ίσως σηματοδοτεί την περεταίρω ανάπτυξη της γκάμας και ο νέος κινητήρας των 850 κυβικών, μπορεί να αποτελέσει την βάση για αυτό. Κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί και για την Aprilia, με το RS660 που έκλεψε τις εντυπώσεις στο Μιλάνο το 2018 και αναμένεται να παρουσιαστεί επισήμως μέσα στο 2019.

Ο δικύλινδρος σε σειρά κινητήρας των 660 κ.εκ. έχει χωρητικότητα και διάταξη που συνηγορούν σε προσαρμοστικότητα και θα μπορούσε κάλλιστα, με τις ενδεδειγμένες ρυθμίσεις να κινήσει μια πλειάδα μοντέλων σε πολλές κατηγορίες. Πόσο μάλλον αν η Aprilia υιοθετήσει την modular φιλοσοφία, όπου σε κοινές βάσεις κινητήρων και πλαισίων “χτίζονται” μοντέλα διαφορετικών κατηγοριών.

Απλά δείτε το παραδείγματα της Honda, με τα NC και τα CB, και της Yamaha, με τις πλατφόρμες CP2 και CP3.

Η Aprilia έχει την δυναμική και το όνομα για να πραγματοποιήσει μια μεγάλη επιστροφή σε κατηγορίες που τα τελευταία χρόνια ήταν απούσα. Δεν θα πρέπει βέβαια να ξεχνάμε και το γεγονός ότι έχει ήδη στην παραγωγή δύο μοτέρ τα οποία επίσης θα μπορούσαν, με τις κατάλληλες τροποποιήσεις / ρυθμίσεις, να συμπληρώσουν την γκάμα, στα 900 και στα 1100+ κ.εκ. με V2 και V4 διατάξεις αντιστοίχως.