“Πείραμα” αποδεικνύει ότι αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί…

Όσο και αν τα κανναβιδοειδή  τείνουν να “απενοχοποιηθούν” στις μέρες μας, δεν παύουν να είναι ναρκωτικά, πράγμα που σημαίνει ότι επιδρούν στο μυαλό και στο σώμα μας με τρόπο τέτοιο, που επηρεάζεται η κρίση μας, η ταχύτητα σκέψης και τα αντανακλαστικά μας, τρία από τα βασικότερα χαρακτηριστικά δηλαδή, που πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη εγρήγορση όταν οδηγούμε.

Παρά το ότι έχουν γίνει πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες σχετικά με την επίδραση στο σώμα (και ειδικά στον εγκέφαλο) της τετραϋδροκανναβινόλης, της ουσίας δηλαδή που είναι υπεύθυνη για το “φτιάξιμο” στους χρήστες χασίς, καμία από αυτές δεν είχε εστιαστεί στον πως επηρεάζεται η ικανότητα της οδήγησης.

Στατιστικά επίσης, ήταν και είναι πολύ δύσκολο να βγει κάποιο συμπέρασμα από τα στοιχεία ατυχημάτων που έχουν καταγραφεί σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου, αφού το χασίς (ή η μαριχουάνα) δεν μπορεί να ανιχνευθεί άμεσα, στην σκηνή του ατυχήματος με ένα test, όπως το αλκοόλ.

Δυο συντάκτες του αμερικανικού Motorcyclist λοιπόν, αποφάσισαν να κάνουν ένα πείραμα. Θα κάπνιζαν μαριχουάνα και θα προσπαθούσαν να οδηγήσουν σε μια πίστα go kart δύο Honda CRF 50. Υπενθυμίζουμε ότι η χρήση στην πολιτεία της Καλιφόρνια επιτρέπετε, όποτε ουσιαστικά, δεν υπήρχε κάτι μεμπτό και παράνομο στο όλο εγχείρημα.

Έτσι και έγινε λοιπόν, οι δύο αναβάτες, μετά το ζέσταμα, έκαναν δυο χρονομετρημένους γύρους σε νηφάλια κατάσταση, γράφοντας χρόνους 2:40:64” και 2:43:80”, ενώ στο τέλος, είχαν και μια δοκιμασία σλάλομ.  Στην συνέχεια το πρόγραμμα ήταν το εξής… για πέντε ώρες θα κάπνιζαν μαριχουάνα ώστε να είναι συνέχεια “φτιαγμένοι” και ανά μισή ώρα μέσα σε αυτό το διάστημα θα έκαναν και από έναν γύρο μέσα στην πίστα.

Μετά το πρώτο “γύρισμα” της μαριχουάνας λοιπόν, οι χρόνοι ήταν κατά πέντε δευτερόλεπτα πιο αργοί και για τους δύο αναβάτες, ωστόσο κατάφεραν να ολοκληρώσουν την διαδικασία του σλάλομ.

Στην δεύτερη φάση, όπου είχαν πρoσθέσει ακόμα περισσότερη τετραϋδροκανναβινόλη στον οργανισμό τους, οι χρόνοι ήταν ακόμα πιο αργοί, 2:48:59” και 2:54:85”, ενώ ο ένας αναβάτης – “πειραματόζωο”, δεν κατάφερε να ολοκληρώσει επιτυχώς το σλάλομ. “Πραγματικά δεν μπορώ να αποφύγω το target fixation… είναι σαν τα μάτια μου να παραμένουν κολλημένα όπου κοιτάω…”, δήλωσε.

Τρίτη φάση και με δυσκολία συγκρατούν τα γέλια τους… οι χρόνοι είναι πλέον στο 2:55 και στο 3:03, ενώ αμφότεροι αποτυγχάνουν πλήρως στο σλάλομ. “Αυτό θα ήταν τρομακτικό να συνέβαινε σε κανονικέ συνθήκες έξω, στην κυκλοφορία των δρόμων. Απλά δεν μπορείς να επεξεργαστείς τις πληροφορίες… θες, αλλά είναι αδύνατο, ο εγκέφαλος κολλάει με άλλα άσχετα πράγματα, σαν να αυτονομείται κατά κάποιο τρόπο”, δήλωσε ο ένας αναβάτης και ο άλλος προσέθεσε “το θέμα, περάν του ότι οι χρόνοι μας πάνε κατά διαόλου, είναι ότι απλά δεν θέλω να οδηγήσω. Σαν να μην έχω όρεξη για μοτοσυκλέτα πλέον, προτιμώ να κάτσω στην καρέκλα, εκεί στην τέντα που έχουμε στήσει και να γελάω”

Σε κάποια φάση, οι αναβάτες ταΐστηκαν με junk food για να τους φύγει η λιγούρα και σημείωσαν μια μικρή βελτίωση στους χρόνους, από τα εντελώς χάλια επίπεδα τους, παραμένοντας ωστόσο στα 6+ δευτερόλεπτα πιο αργοί από τον νηφάλιο γύρους τους.

Το συμπέρασμα, αν και το πείραμα δεν είχε ακριβώς επιστημονικό πρωτόκολλο στην εκτέλεση του, ήταν προφανές. Η χρήση χασίς / μαριχουάνας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την αντίληψη και τα αντανακλαστικά. Μπορεί να μην βγάζει την επιθετικότητα που προκαλεί το αλκοόλ στην οδήγηση αλλά σε περίπτωση που ο αναβάτης θα κληθεί να αντιδράσει σε έναν κίνδυνο, θα το κάνει από πολύ αργά μέχρι και καθόλου, μιας και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην έχει εντοπιστεί ο κίνδυνος…    

Πηγή: Motorcyclistonline