Η ισχυρότερη Vespa παραγωγής |
Τι να πει κανείς για τη Vespa που να μην έχει ξαναειπωθεί χιλιάδες φορές; Μιλάμε για ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και πολυ-αντιγραμμένα σχέδια στην ιστορία της μοτοσυκλέτας, για ένα όχημα που ξεκίνησε την καριέρα του ως πάμφθηνο μεταφορικό μέσο σε μια χώρα διαλυμένη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πέρυσι η Vespa άλλαξε, σε μικρό βέβεια βαθμό, στις λεπτομέρειες. Ακόμη και ο πιο εμβριθής γνώστης της Vespa θα σου πει πως ακόμη και αυτό το ολοκαίνουργιο μοντέλο, είναι πιστά εδραιωμένο στην παράδοση. Και, ακόμη και ο πιο άσχετος θα αναγνωρίσει ακαριαία πως, ναι, αυτή είναι μια Vespa!
Ο εξοπλισμός της περιλαμβάνει LED φώτα μπρος και πίσω, μια νέα και πιο άνετη σέλα, αλλά και επανασχεδιασμένο χώρο κάτω από σέλα, με στόχο να προσφέρει λίγη παραπάνω χωρητικότητα. Ακόμη δε χωρά ό,τι κράνος θες, αλλά σίγουρα θα βολευτεί με το ανοικτό (jet) κράνος της επίσημης σειράς Vespa.
Μέσα στο ντουλαπάκι της ποδιάς θα συναντήσουμε μια παροχή φόρτισης 12V USB, ενώ η έγχρωμη ψηφιακή οθόνη στα όργανα είναι έτοιμη για το Bluetooth module που εξασφαλίζει το πακέτο συνδεσιμότητας ΜΙΑ μεταξύ της Vespa και του έξυπνου κινητού σας.
Εκτός αν αποκτήσετε την έκδοση SuperTech, δηλαδή αυτή που δοκιμάζουμε, στην οποία το πακέτο ΜΙΑ ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό.
Κάτω από την οικεία σιλουέτα, η Piaggio φέρνει μια νέα γενιά κινητήρων, αυτή που χαρακτηρίζεται από τα αρχικά ΗΡΕ, δηλαδή High Performance Engine, ή Κινητήρας Υψηλής Απόδοσης.
Πρόκειται για την πιο πρόσφατη εκδοχή του γνωστού μονοκύλινδρου κινητήρα των 278 cc, ο οποίος έχει περάσει από μια αρκετά εκτενή διαδικασία φρεσκαρίσματος.
Το αποτέλεσμα, κατά την Piaggio, είναι ο ισχυρότερος κινητήρας που έχει τοποθετηθεί ποτέ σε Vespa, με απόδοση που ονομαστικά φτάνει σχεδόν στους 24 ίππους, για μια αύξηση της τάξης του 12% από το απερχόμενο μοντέλο.
Αν αυτό δεν ακούγεται και τόσο επαναστατικό, δείτε και τη ροπή που αποδίδει ονομαστικά η νέα κινητήρια μονάδα και η οποία ανακοινώνεται ως 18% περισσότερη. Καλύτερα τώρα;
Στα καλά νέα της ανανεωμένης Vespa, προσθέτουμε και τα αυξημένα διαστήματα συντήρησης, καθώς πλέον η 300άρα θα επισκέπτεται το συνεργείο κάθε 10,000 χιλιόμετρα.
Από τα πρώτα μέτρα είναι σαφές πως η παραγόμενη ροπή είναι περισσότερη, η επιτάχυνση είναι δυνατή και σαφώς πιο τροφαντή εκεί που πρέπει, στις χαμηλομεσαίες.
Με λίγα λόγια, στην πόλη ο κινητήρας αυτός έγινε λίγο καλύτερος, πιο αποδοτικός και σαφέστατα πιο διασκεδαστικός.
Στον δρόμο αυτό μεταφράζεται σε μια τελική ταχύτητα της τάξης των 130 km/h, με ταχύτατες επιταχύνσεις και ιδιαίτερα παιχνιδιάρικη διάθεση.
Παραμένει ένα όχημα φτιαγμένο πρωτίστως για αστικές μετακινήσεις, εκεί όπου οι τροχοί της προσφέρουν πλεονεκτήματα και η οδήγησή της αποδεικνύεται εξαιρετικά γνώριμη σε όποιον έχει ξανακαβαλήσει οποιαδήποτε πρότερη τετράχρονη εκδοχή της.
Η σημαντική βελτίωση των ηλεκτρονικών πλέον προικίζει τα δίκυκλα με εξαιρετικά χαρακτηριστικά ασφαλείας, έτσι ο συνδυασμός δυνατού δισκόφρενου με μικρές ρόδες έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί κόκκινη σημαία για την ασφάλεια του αναβάτη.
Σε αυτή τη Vespa χουφτώνεις άφοβα το μπροστινό φρένο σα να μην υπάρχει αύριο και το αποτέλεσμα δεν έχει ούτε κρύους ιδρώτες, ούτε άσπρα μαλλιά (όπως στα σκούτερ της περασμένης δεκαετίας που φρέναρες μόνο με το πίσω).
Η ευελιξία της αντιπαρέρχεται της περιορισμένης ικανότητας για κλίσεις στη στροφή - η οποία φυσικά είναι απόρροια του περιορισμένου γυροσκοπικού των 12ιντσων τροχών - και η προσθήκη σύγχρονων ελαστικών Michelin City Grip κάνει τις όποιες κλίσεις πολύ πιο σταθερές και ασφαλείς σε αίσθηση συγκριτικά με τα ανάλογα σκούτερ που τεστάραμε παλιότερα.
Οφείλω λοιπόν να παραδεχτώ πως ουδέποτε μου άρεσαν προσωπικά τα σκούτερ με τροχούς κάτω των 14 ιντσών και ειδικά μπροστινούς τέτοιους. Ανέκαθεν ωστόσο, από τότε που καβάλησα για πρώτη φορά τη GTS 200 πριν πολλά χρόνια, η συγκεκριμένη φαμίλια κέρδισε μια θέση στην καρδιά μου.
Εν γνώση μου πως εκ Φύσεως δεν μπορεί κανείς να ευχαριστηθεί μια στριφτερή διαδρομή με τόσο μικρές ρόδες, ισχυριζόμουν και υπεραμυνόμουν της άποψής μου πως, αν ποτέ πάρω σκούτερ, αυτό θα είναι σύγχρονη Vespa.
Ο λόγος έχει να κάνει με την ασύλληπτη πρακτικότητα που προσφέρει στην πόλη, την εντυπωσιακή της ευελιξία, αλλά και το στυλ που χτυπά τις κατάλληλες χορδές στο μυαλό μου - ως θαυμαστής του κλασικού στυλ (πάλι την ηλικία μου αποκαλύπτω, αλλά ας πάει στα κομμάτια).
Αν πρέπει να πω κάτι αρνητικό για τη νέα Vespa, αυτό θα είχε να κάνει με την κατανάλωσή της, η οποία διαρκώς φλέρταρε με τα 4-4.5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα και πλησίαζε τα 5 στον ανοικτό δρόμο. Μιλάμε για μια τιμή που στην εποχή των Euro 4 συναντάμε σε πολύ μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες. Είναι ωστόσο τόσα πολλά τα θετικά στοιχεία της που είμαι εύκολα διατεθειμένος να της το συγχωρήσω.
Για την τιμή δεν βλέπω τον λόγο να προβούμε σε εκτενείς αναλύσεις. Η αγορά των σκούτερ έχει πια τόσο ευρύ φάσμα επιλογών που σχεδόν χάνεται το νόημα.
Το μοναδικό ερώτημα που έχει πραγματική βάση είναι ένα: Πόσο σου αρέσει; Τόσο το αξίζει.
Δείτε το μοντέλο στην επίσημη ιστοσελίδα της Vespa ΕΔΩ