Τι είναι; Ποια τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα;

Η υγρόψυξη ενός κινητήρα είναι ένας από τους δύο βασικούς τρόπους ψύξης που εφαρμόζονται από τους κατασκευαστές στα μοτέρ παραγωγής και στην συντριπτική πλειοψηφία των αγωνιστικών μοτοσυκλετών. Πρόκειται για μια πιο σύγχρονη και αποτελεσματική μέθοδο ψύξης σε σχέση με την αερόψυξη, ωστόσο είναι πολυπλοκότερη και πιο ακριβή από αυτή. Τι είναι ακριβώς λοιπόν η υγρόψυξη; Ας το δούμε στο θέμα που ακολουθεί.

Η καύση του μίγματος που συντελεί ένας κινητήρας και η ενέργεια που απελευθερώνεται, δεν μετατρέπεται εξολοκλήρου σε κινητικό έργο. Ένα μεγάλο ποσοστό της ενέργειας αυτής, μετατρέπεται σε θερμότητα, η οποία και ζεσταίνει τον κινητήρα, φτάνοντας σε μερικά σημεία σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Η θερμότητα αυτή, πρέπει με κάποιο τρόπο να απαχθεί από το μοτέρ. Αν δεν συμβεί αυτό, οι θερμοκρασίες μπορούν να ανέβουν σε τέτοιο βαθμό, όπου η παραμόρφωση στα μέταλλα του κινητήρα να είναι πολύ μεγάλη και το λιπαντικό να χάσει τις ιδιότητες του.

Αυτά τα δύο στοιχεία επιφέρουν σημαντικές φθορές ή ακόμα και καταστροφή του μοτέρ, το λεγόμενο “κόλλημα”. Ένας τρόπος για να επιτευχθεί ψύξη λοιπόν, είναι… ο αέρας, του οποίου η ροή όταν κινείται η μοτοσυκλέτα, απάγει ένας μέρος της θερμότητας. Βέβαια ο τρόπος αυτός δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός, αφού αν μειωθεί η ταχύτητα της μοτοσυκλέτας ελαττώνεται και η ροή του αέρα, ενώ ακόμα και σε καλές συνθήκες, ο κινητήρας ψύχεται μόνο εξωτερικά και στα σημεία που αυτός είναι καλά εκτεθειμένος στο ρεύμα. Το γεγονός αυτό, σημαίνει ότι τα περιθώρια ψύξης είναι συγκεκριμένα και η σχεδίαση των μοτέρ παρουσιάζει περιορισμούς. }

Κατά κανόνα, ένα αερόψυκτο μοτέρ δεν μπορεί να είναι ιδιαίτερα πολύστροφο, ενώ το έργο που παράγει παρουσιάζει απώλειες, ακριβώς λόγω του ότι οι ανοχές του είναι μεγάλες, ειδικά σε ότι αφορά στην “σφράγιση” του θαλάμου καύσης. Εδώ λοιπόν έρχεται η υγρόψυξη να δώσει λύσεις. Πρόκειται για ένα κλειστό κύκλωμα μέσα στο οποίο υγρό (νερό μαζί με αντιψυκτικό) ωθείται σε διαρκή κίνηση μέσω μιας αντλίας – “τρόμπας, διερχόμενο μέσα από θυρίδες - κανάλια στο εσωτερικό των τοιχωμάτων των κυλίνδρων και της κεφαλής. Το υγρό αυτό διέρχεται όμως και από το ψυγείο, μια κυψελοειδή κατασκευή με λεπτές ψύκτρες που εκθέτουν το υγρό του κυκλώματος στην ροή του αέρα, με αποτέλεσμα να μειώνεται η θερμοκρασία του.

Η υγρόψυξη λοιπόν, επέτρεψε στους κατασκευαστές να κατασκευάσουν κινητήρες πολύστροφους και μικρές ανοχές, οι οποίοι ήταν πολύ πιο ισχυροί από τους αντίστιχους κυβισμού και διάταξης, αερόψυκτους.  Προφανώς λοιπόν, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα έναντι της αερόψυξης. Στα μειονεκτήματα τώρα, συγκαταλέγονταιη πολυπλοκότητα του συστήματος, το βάρος, η ανάγκη συντήρησης αλλά και το κόστος που προστίθενται σε σχέση με ένα αερόψυκτο μοτέρ.

Συμπερασματικά λοιπόν, για δίτροχα στα οποία οι επιδόσεις δεν είναι η προτεραιότητα αλλά βασικά ζητούμενα είναι το μικρό κόστος απόκτησης και χρήσης, καθώς και η απλότητα, η αερόψυξη μπορεί ταιριάζει μια χαρά και επιτελεί άψογα το έργο της. Αν όμως θέλουμε όσο τον δυνατόν περισσότερη ισχύ από δεδομένο κυβισμό, τότε ο μόνος δρόμος είναι η υγρόψυξη.