Ducati

I'D BE SAFE AND WARM IF I WAS IN L.A.

California Dreamin' on such a winter's day. Αυτά έλεγαν οι Mamas and Papas το 1966 και περιγράφουν άριστα τους στόχους της Ducati πίσω από την αναβίωση του
Scrambler των 60's και 70's. Οι Ιταλοί περιμένουν οι παρελθοντολάγνοι να αγκαλιάσουν ζεστά τη νέα ρετρό τους μοτοσυκλέτα, που παραπέμπει κατευθείαν σε hippie καταστάσεις, βόλτα δίπλα στα κύματα και εικόνες βγαλμένες από το "On Any Sunday" με τον Steve McQueen και την Husqvarna του. Η Ducati έχει ήδη μια απόπειρα στην κατηγορία ρετρό με τη σειρά sport classic, που έτυχε μάλλον χλιαρής αποδοχής. Τα GT 1000, Sport 1000 και βέβαια το πανέμορφο Paul Smart, ήταν υπέροχες μοτοσυκλέτες που όμως εμφανίστηκαν λίγο πριν ξεσπάσει η ρετρομανία, δεν εκτιμήθηκαν όπως τους άξιζε, σήμερα όμως αποκτούν ολοένα και περισσότερους οπαδούς.

Χαρακτηριστικό ότι οι τιμές τους σα μεταχειρισμένα ήταν σταθερές τα τελευταία χρόνια και πρόσφατα άρχισαν να παίρνουν την ανιούσα. Εν έτει 2015 το ρετρό δουλεύει και αρέσει πολύ. Οι απανταχού hipsters αναζητούν κάτι μεγαλύτερο και γρηγορότερο από τις παραδοσιακές Vespa και η Ducati φιλοδοξεί να κλέψει δόξα από τις Triumph, Guzzi και Kawasaki που κατέχουν τη μερίδα του λέοντος σε αυτή την αγορά. Ταυτόχρονα, το Scrambler δεν πρέπει να είναι μονάχα ένα marketing tool και style statement. Πρέπει να συμπεριφέρεται σαν πραγματικό Ducati, όχι με την έννοια ότι θα σπάσει το 1:20 στις Σέρρες αλλά με το ότι θα κάνει τον αναβάτη να χαμογελάει καβάλα στη σέλα του. Καταφέρνει και τα δύο εξίσου καλά, με χαρακτηριστική άνεση μάλιστα.

 
She's a lady θα φωνάξει γοητευμένος όποιος αντικρύσει από κοντά το Scrambler. Η μοτοσυκλέτα είναι κούκλα από άκρη σε άκρη, μαζεμένη και ομοιογενής, χωρίς να είναι εξεζητημένα ρετρό. Μεγάλη επιτυχία των σχεδιαστών ότι η συνολικά, κλασική παρουσία, συνυπάρχει αρμονικά με σύγχρονες πινελιές όπως η τοποθετημένη κάτω από τον κινητήρα εξάτμιση και το στρογγυλό πολυόργανο πάνω στο τιμόνι. Το μέταλλο λάμπει από άκρη σ' άκρη, τα φιλέτα από βουρτσισμένο αλουμίνιο στις δύο πλευρές του υπέροχου ρεζερβουάρ κλέβουν την παράσταση, ενώ το φινίρισμα δίνει την εντύπωση ότι θα αντέξει τη μάχη με το χρόνο. Η αλήθεια είναι ότι η πόζα είναι ότι πιο σημαντικό στην κατηγορία και εδώ το Scrambler, παίρνει δέκα με τόνο. Μοναδική αισθητική παραφωνία είναι ίσως το κάπως περίεργο σχήμα του τιμονιού - της έκδοσης Icon πάντα - που χτυπάει έντονα στο μάτι και είναι δύσπεπτο εργονομικά. Καθώς είναι ψηλό, σε ξενίζει αρχικά, αλλά σε γενικές γραμμές, θα γίνει ο σύμμαχος του αναβάτη σε κάθε είδους παιχνίδια - όταν αρχίσεις να οδηγάς όπως αρμόζει σε ένα Ducati: Επιθετικά.

To Scrambler δεν σπάει σβέρκους με το γκάζι του, ούτε φτύνει φλόγες, όμως είναι η καλύτερα στημένη και πιο διασκεδαστική ρετρό μοτοσυκλέτα της αγοράς. Εκεί που ο
ανταγωνισμός εξαντλείται στο να ποζάρει σαν παγώνι και τρέμει κάθε φορά που ο αναβάτης ζητήσει το κάτι παραπάνω, το κομψό Ducati ελίσσεται με χάρη και χάνεται στον ορίζοντα. Ο αερόψυκτος L2 προέρχεται από το Monster 796 και αποδίδει 75 ίππους, χωρίς κραδασμούς και ενοχλητικούς θορύβους. H ισχύς είναι παραπάνω από αρκετή για το χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, την παράσταση όμως κλέβει το βουνό ροπής στις μεσαίες στροφές που ξεκολλάει με δύναμη το Scrambler στο φανάρι, γράφει το 400άρι σε 12'' και κάνει τις σούζες παιχνίδι. Ψηλά το μοτέρ κρεμάει ελαφρώς, ποιός όμως θέλει να σκίσει μέχρι τον κόφτη ένα ρετρό και για ποιόν λόγο;

Μοναδική παραφωνία είναι η κάπως απότομη απόκριση του ψεκασμού πολύ χαμηλά, που βεβαίως καθαρίζει μετά τις 3000σ.α.λ. Ο συμπλέκτης είναι εξαιρετικά ελαφρύς και εύχρηστος και το κιβώτιο από τα καλύτερα που έχει βγάλει η ιταλική εταιρία. Στο δρόμο, το Scrambler είναι πραγματικό παιχνίδι και μέσα στην συμφόρηση της πόλης θα κινηθεί γρήγορα όσο ελάχιστα οχήματα. Το βάρος των 186 κιλών, το άριστο ζύγισμα αλλά και το μεγάλο κόψιμο τιμονιού, δίνουν αίσθηση ποδηλάτου BMX και οι αποστάσεις καλύπτονται σε ελάχιστο χρόνο, χωρίς κούραση. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει ότι οι ευθείες δε θα είναι πολλές, ή μεγάλες, καθώς η όρθια θέση οδήγησης και η πλήρης απουσία προστασίας από τον αέρα δημιουργούν μια ανελέητη μάχη με τον Αίολο, την οποία τελικά ο αναβάτης θα χάσει πανηγυρικά. Ο κινητήρας μπορεί να στείλει τη βελόνα του κοντέρ κοντά στα 185 χ.α.ω. όμως τα 1.85m του ύψους μου αποφάσισαν να μην τιμωρηθούν κυνηγώντας τελικές, παλεύοντας με τα στοιχεία της φύσης. Μικρό το κακό και εντελώς άσχετο με αυτό που περιμένεις από το Scrambler.

Χώρος δράσης της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας είναι κατά 90% η πόλη, κατά 9% οι επαρχιακές διαδρομές και ίσως κατά ένα 1% η eθνική οδός. Με βάση τα παραπάνω ποσοστά, το Scrambler είναι ευχάριστο στην οδήγηση άψογο κι αν ο αναβάτης καταλαβαίνει τι οδηγάει - και τι θα τραβήξει αν απομακρυνθεί από την πόλη, το νέο Ducati Scrambler Icon δεν θα πει όχι σε μικρά ταξιδάκια από επιλεγμένες διαδρομές, με τον κινητήρα του να λειτουργεί άνετα, με ροπή στις χαμηλές στροφές. Χαρακτηριστικά, η διαδρομή Αθήνα - Ναύπλιο θα ήταν ''μακρινή'', αυτή προς Επίδαυρο, που έχει πολλές στροφές, θα ταίριαζε γάντι και θα συνδύαζε ρετρό εικόνες παλιάς εθνικής, και αν βρισκόταν και κάνα 1000άρι για παιχνίδι, το Scrambler θα του έδειχνε πως οδηγιέται άνετα σε στυλ supermoto. Αυτά βέβαια χωρίς συνεπιβάτη, καθώς η πίσω θέση είναι απλώς μια δικαιολογία και θα χρησιμοποιηθεί μονάχα για ελάχιστο χρόνο και κοντινές αποστάσεις.

Οι αλλαγές κατεύθυνσης και οι συνεχόμενες στροφές, είναι το φαί του, οι μικρές διαστάσεις και η εύκολη αλλαγή πορείας, η δύναμη του, και παρά την περίεργη διάσταση του μπροστινού τροχού 18 ιντσών, τα ελαστικά με την υποτιθέμενα χωμάτινη εμφάνιση, προσφέρουν άριστο κράτημα, μιας και ''καθαρίζουν'' γρήγορα από σκόνες, ζεσταίνονται στα πρώτα λεπτά και κρατάνε εξαιρετικά. Μία άριστη επιλογή. Το Scrambler βουτάει γρήγορα μέσα στη στροφή - ο μπροστινός τροχός συμβάλλει σε αυτό, και κρατάει την πορεία που χαράσσει ο αναβάτης, γεμίζοντάς τον ικανοποίηση. Δε θα ήταν υπερβολή να το χαρακτηρίζαμε ως ρετρό supermoto: Άριστο για "σουλατσάρισμα", εξαιρετικό για παιχνίδι, κουραστικό για μεγάλες αποστάσεις.

Ακόμη και στην πρώτη βόλτα βέβαια, νιώθεις την μέση σου να διαμαρτύρεται. Υπαίτια βεβαίως για την αίσθηση είναι η ανάρτηση, με το αμορτισέρ να είναι υπερβολικά μαλακό και να τερματίζει αμέσως. Όταν λέμε αμέσως, ακόμη και σε ανωμαλία του οδοστρώματος, ή μικρή λακκούβα. Η προφόρτιση ελατηρίου που διαθέτει χρειάζεται επειγόντως ρύθμιση σε σκληρότερο σημείο, για να σταθεί καλύτερα η μοτοσυκλέτα στο ύψος της χωρίς περιττές μεταφορές βάρους, κι ας χαθεί λίγο η άνεση. Μπορούμε να πούμε απλά, ότι το ελατήριο είναι προφορτισμένο για αναβάτη 50 κιλών - μία γυναίκα, θα το βρει τόσο άνετο και εξίσου προοδευτικό. Το μπροστινό ανεστραμμένο σύστημα διαμέτρου 41mm, δεν διαθέτει ρυθμίσεις, ωστόσο, είναι και αυτό αρκετά μαλακό στην λειτουργία του.

Σε ρυθμούς βόλτας μέσα στην πόλη αλλά και σε γρήγορες διαδρομές, παρέχει πληροφόρηση και άνεση, αλλά όταν θελήσεις να το πιέσεις, θα διαπιστώσεις ότι φτάνει γρήγορα στο τέλος της διαδρομής του, όντας αρκετά μαλακό. Η Ducati λέει ότι αυτό είναι το ιδανικό setup και ίσως ισχύει για δρόμους με καλή άσφαλτο, όπως της Σιγκαπούρης, ή του Abu Dhabi. Για τα ελληνικά καλντερίμια όμως, θα πρέπει να βάλεις νερό στο κρασί σου, υπομένοντας την μοναδική ουσιαστική παραφωνία, στην κατά τα άλλα άψογη συμπεριφορά του Scrambler. Για τα φρένα, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το πακέτο της Brembo - με ακτινική, monoblock, τετραπίστονη δαγκάνα - είναι με διαφορά το κορυφαίο στην κατηγορία και παρά την ύπαρξη ενός και μόνο δίσκου μπροστά, το Scrambler πετάει με θράσος το γάντι σε πολύ πιο sport κατασκευές όσον αφορά την απόσταση ακινητοποίησης, ακόμη και με ένα δάκτυλο στην μανέτα. Το πίσω φρένο είναι κι αυτό ικανοποιητικότατο, χωρίς να μπλοκάρει εύκολο, ενώ σύμμαχος είναι και το πολύ καλό - standard - ABS το οποίο παρά το ότι επεμβαίνει διακριτικά σε γλιστερά οδοστρώματα, σε αφήνει να κάνεις endo - ανάποδη σούζα.

Οι project managers του Scrambler στο Borgho Panigale αποφάσισαν να στερήσουν από το Scrambler ένα σύνθετο πακέτο ηλεκτρονικών βοηθημάτων πράττοντας... σοφά. Η Ducati τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί σε αρτικόλεξα όπως DTC, DVT, ECW, ECS και πάει λέγοντας, οπότε θα μπορούσαν να πέσουν στην παγίδα να φορτώσουν το ρετρό τους με μπλιμπλίκια. Εδώ όμως δεν έχουμε ούτε Panigale, ούτε Multistrada, αλλά μία μοτοσυκλέτα που θα ανταγωνιστεί τα Bonneville, Guzzi V7 και Kawasaki W800. To Traction Control και τα υπόλοιπα τσιπάκια θα σκότωναν το χαρακτήρα του, θα το βάραιναν και θα ανέβαζαν κατακόρυφα το κόστος. Η μοτοσυκλέτα έπρεπε να είναι ρετρό, απλή, λιτή και επικοινωνιακή με τον αναβάτη, οπότε το μόνο βοήθημα είναι το ABS, καθώς μόνο αυτό χρειάζεται. Και το σημαντικότερο, η απόδοση του κινητήρα δεν είναι τέτοια που να αισθάνεσαι ότι χρειάζεσαι κάποιο σύστημα περιορισμού της δύναμης, αφού η δύναμη έρχεται ομαλά, και ο τροχός, δύσκολα χάνει πρόσφυση. Συνολικά, το Ducati Scrambler αποτελεί ένα άριστα σχεδιασμένο και πολύ καλά υλοποιημένο project, που με χαρούμενη, καλιφορνέζικη διάθεση και εξαιρετικούς τρόπους στο δρόμο βάζει στόχο με το καλημέρα για την κορυφή μίας κατηγορίας retro με sport χαρακτηριστικά, όποιες μοτοσυκλέτες και αν περιλαμβάνει αυτή. Οι λίγες ιδιοτροπίες, με κυριότερη την συμπεριφορά της πίσω ανάρτησης, δεν μπορούνε να αμαυρώσουν την γενικά άψογη εικόνα.

Πρόκειται για ένα style statement που υπηρετεί πιστά τις ρετρό στυλιστικές απαιτήσεις, ταυτόχρονα όμως καταφέρνει να είναι μία πραγματική Ducati με ουσία, διασκέδαση και χαρακτήρα. Ο τελευταίος άσσος στο μανίκι των Ιταλών είναι η τιμολόγηση: Με 8.950 ευρώ που κοστίζει η έκδοση Icon της δοκιμής, παίρνετε μια πανέμορφη, άψογα κατασκευασμένη και ικανότατη ιταλική μοτοσυκλέτα, που σπέρνει χαμόγελα ικανοποίησης σε αναβάτη και περαστικούς. Υπάρχουν βέβαια και οι ακριβότερες εκδόσεις Urban Enduro, Full Throttle και Classic που διαφοροποιούν ελαφρώς την αισθητική και το χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας (διαφορετικούς τροχούς, φτερά, χρώματα, στυλ), αφήνοντας την ουσία απείραχτη. Όπως έγινε και με το Multistrada, η Ducati περιμένει η νέα της κατασκευή να προσελκύσει ένα λιγότερο σκληροπυρηνικό κοινό, στοχεύοντας σε commuters, trend motorcyclists και βεβαίως γυναίκες. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις χάρες του Scrambler, οι πιθανότητες το Scrambler να εδραιωθεί και να πάει καλά στις πωλήσεις, γέρνουν υπέρ της.

Ευχαριστούμε την Fanmoto και τον Φάνη Στρωματιά για την παραχώρηση της μοτοσυκλέτας της δοκιμής

 

Κατασκευαστής	Ducati
Μοντέλο	Scrambler Icon
Αντιπρόσωπος	Kosmocar
Τιμή	8.950euro
Εγγύηση	2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος	Διαμήκης V2 4-χρονος 4-βάλβιδος, δεσμοδρομικό σύστημα κίνησης, αερόψυκτος
Κυβισμός (cc)	803
Διάμετρος / Διαδρομή (mm x mm)	88 x 66
Συμπίεση (:1)	11
Τροφοδοσία	Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός της Siemens με σώματα διαμέτρου 50mm
Καταλύτης / Εξάτμιση	2 σε 1 με τελικό αλουμινίου και δύο αισθητήρες λάμδα
Τύπος συμπλέκτη	APTC, μηχανικός πολύδισκος
Κιβώτιο ταχυτήτων	6 σχέσεων
Πρωτεύουσα μετάδοση	1.85:1 (33/61)
1η	32/13
2η	30/18
3η	28/21
4η	26/23
5η	22/22
6η	24/26
Τελική σχέση μετάδοσης	Γρανάζια / αλυσίδα: 15/46
Πλαίσιο
Τύπος	Χαλύβδινο χωροδικτύωμα τύπου Trellis, αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Μήκος (mm)	2.165
Πλάτος (mm)	845
Ίχνος (mm)	112mm
Υψος (mm)	1.150mm
Ύψος σέλας (mm)	770-790
Γωνία κάστερ (°)	24
Μεταξόνιο (mm)	1445
Βάρος (kg)	170
Χωρητικότητα ρεζερβουάρ (lt)	13,5
Αναρτήσεις
Μπροστά	Ανεστραμμένο μπροστινό σύστημα της Kayaba, διαμέτρου 41mm, διαδρομή τροχού 150mm
Πίσω	Μονό αμορτισέρ της Kayaba, διαδρομή  150mm, απόσβεση επαναφοράς, προφόρτιση ελατηρίου
Φρένα
Μπροστά	Δίσκος διαμέτρου 330mm, με ακτινικής τοποθέτησης δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων της Brembo με ABS
Πίσω	Δίσκος διαμέτρου 245mm με δαγκάνα ενός εμβόλου της Brembo με ABS
Ελαστικά
Μπροστά	Pirelli MT 60 RS 110/80 ZR18
Πίσω	Pirelli MT 60 RS 180/55 ZR17
Επιδόσεις
Ισχύς εργοστασίου (ίπποι/στροφές)	75 / 8.250
Ροπή εργοστασίου (χλγμρ/στροφές)	6,8 / 5.750