Kawasaki

 



Το πλαίσιο, παρά το ότι έμεινε απαράλλαχτο σχεδιαστικά, φέρει ατσάλινους σωλήνες μεγαλύτερης διατομής και με παχύτερα τοιχώματα, ενισχύοντας έτσι την ακαμψία του. Το πιρούνι έχει πλέον διάμετρο 41 χλστ. ενώ τα στεφάνια των ακτινωτών τροχών (αλουμίνιο) είναι ενισχυμένα. Το ταμπούρο που αποτελούσε ένα κλασικό αλλά αναχρονιστικό είναι η αλήθεια στοιχείο πίσω, αντικαταστάθηκε με δισκόφρενο διαμέτρου 270 χλστ και υπάρχει λόγος, όπως θα διαβάσετε παρακάτω στην δοκιμή, για αυτή την μεγάλη διάμετρο. Φυσικά, ως Euro 4 μοντέλο, το W800 εξοπλίζεται με δικάναλο ABS. Συνεχίζοντας, προκειμένου η μανέτα του συμπλέκτη να είναι όσο το δυνατό πιο εύκολη στην χρήση της, τοποθετήθηκε υποβοηθούμενος συμπλέκτης περιορισμένης ολίσθησης και αυτό δεν είναι το μόνο σύγχρονο στοιχείο πάνω στην μοτοσυκλέτα, αφού τα φώτα στο W800, είναι Full LED, συμπεριλαμβανομένων και των flash.

Σε ότι αφορά στα του κινητήρα, δεν σημειώθηκαν αλλαγές.  Αερόψυκτος και ψεκαστός, δικύλινδρος σε σειρά, χωρητικότητας 773 κ.έκ., με 360^ο χρονισμό ανάφλεξης. Η υποτετράγωνη φύση παραμένει (ευνοεί την ροπή και την απόδοση χαμηλά), με διάμετρο 77mm και διαδρομή 83mm στα πιστόνια του, ενώ παραμένει επίσης και ο άξονας με τα κωνικά γρανάζια, για την κίνηση του μονού εκκεντροφόρου που ανοιγοκλείνει τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο. Η απόδοση είναι 48 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ. (35 kW, άρα κατάλληλο για οδήγηση από κατόχους Α2 διπλώματος), ενώ η ροπή αγγίζει τα 6,4 kg-m, στις μόλις 4.800 σ.α.λ.

Το W800 παραμένει μια όμορφη μοτοσυκλέτα, απλά η σημερινή του μορφή είναι “μινιμαλιστική”. Δεδομένου του ότι έχουμε στο παρελθόν δει, τι μπορούν να κάνουν στα Akashi σε βαφή και σε βουρτσισμένα μέταλλα, θα θέλαμε κάτι περισσότερο, είναι η αλήθεια, ώστε το W800 να αναδεικνύεται όπως του αξίζει. Ως έχει, θυμίζει περισσότερο εκδόσεις “black” άλλων κατασκευαστών, χωρίς όμως τιμολογιακά να διατίθεται σε χαμηλότερη τιμή.  Εκεί που δεν έχει γίνει κανένα “σκόντο” βέβαια είναι η ποιότητα κατασκευής. Η μοτοσυκλέτα αποτελούσε μια από τις ποιοτικότερες της αγοράς και παραμένει έτσι, με την προσοχή στην λεπτομέρεια να βρίσκεται  σε πολύ υψηλό επίπεδο. Με την σέλα στα 770 χλστ. απόσταση από το έδαφος, δεν τίθεται θέμα για κανένα ανάστημα, τα πόδια φτάνουν εύκολα κάτω. Το νέο τιμόνι και η θέση των μαρσπιέ, σχετικά μπροστά, δημιουργούν μια θέση οδήγησης πολύ άνετη, με τον κορμό σε όρθια θέση. Θυμίζει και κάτι από cruiser / roadster μοτοσυκλέτες.

Ο κινητήρας είναι ένα από τα πιο “γλυκά” μηχανικά σύνολα της αγοράς και δεν έχει ίχνος από “γρέζι” και τραχύτητα. Ο συμπλέκτης είναι πολύ – πολύ “μαλακός” στην χρήση του και συνδυάζεται με ένα κιβώτιο “αέρινο”. Στο ίδιο μήκος κύμματος με τα κύρια μηχανικά μέρη, βρίσκονται και τα υπόλοιπα στοιχεία της μοτοσυκλέτας. Οι αναρτήσεις είναι ξεκάθαρα ρυθμισμένες με γνώμονα την άνεση και στρώνουν παχιά μοκέτα πάνω από τις κακοτεχνίες και τις λακκούβες για να μην ενοχληθεί ο αναβάτης – πασάς στο παραμικρό. Τα φρένα, είναι σε πλήρη ισορροπία με την μοτοσυκλέτα. Έχουν όση ισχύ χρειάζεται και την αποδίδουν με γραμμικότητα.. Το W800 δεν είναι η μοτοσυκλέτα που θα σε ωθήσει να πας γρήγορα, η χαλαρή βόλτα είναι το τέμπο  που του ταιριάζει και αυτό που διακριτικά και με τον τρόπο του, επιβάλει.  Η μοτοσυκλέτα έχει πολύ ελαφριά αίσθηση, το τιμόνι κόβει πολύ και παρά του ότι είναι αρκετά πλατύ, δεν σε “φρακάρει” μέσα στην κίνηση Η μόνη σου έννοια λοιπόν είναι αν θα έχεις 4^η ή 5^η στο κιβώτιο, ανάλογα το φρένο που θες στο κλείσιμο του γαζιού. Αν ο δρόμος έχει ωραία στροφάκια, το W800 δεν θα πει όχι, όσο η οδήγηση έχει ροή και βγαίνει αβίαστα, στο τέμπο που αισθάνεσαι σωστό για την μοτοσυκλέτα. Μπορείς να πας σβέλτα έτσι. Στο ταξίδι, τα πράγματα δεν αλλάζουν, η φιλοσοφία παραμένει η ίδια. Χαλαρά και απολαυστικά. Στις εθνικές πας άνετα με 120 – 130 χλμ./ώρα, με τον κινητήρα να εκπέμπει έναν “βόμβο” και τον αέρα να μην ενοχλεί.

Το W800, δεν παίζει μόνο του πλέον, όπως συνέβαινε με το W650 του 1999. Τα νερετρό είναι στα πολύ πάνω τους και αν ψάξει κανείς για τους άμεσους ανταγωνιστές του, αυτοί είναι τα: Royal Enfield Interceptor 650 (7.290 ευρώ), Moto Guzzi V7 III (από 8.980 ευρώ) και Triumph Bonneville T100 (10.690 ευρώ), με το Kawasaki να είναι το δεύτερο ακριβότερο της ομάδας, στα 10.490 ευρώ. Έχοντας οδηγήσει όλες τις ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες του W800 που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά, δεν μπορώ να αποφανθώ ποια είναι “καλύτερη”. Aυτό που μπορώ με απόλυτη βεβαιότητα να πω όμως, είναι ότι κάθε μια από αυτές, έχει τον δικό της χαρακτήρα και την δική της μοναδική αίσθηση. Με αυτή την προσέγγιση λοιπόν, το W800 έχει την δική του μοναδικότητα και αυτό που κάνει, το κάνει εξαιρετικά!  Αν αυτό που “προτείνει” σας αρέσει, όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένης της τιμής του, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Πάρτε το και ζήστε την εμπειρία!