Νησιά

Η γεωγραφική θέση της Κέας – που είναι και το όνομά της από την αρχαιότητα, παίζει σημαντικό ρόλο στην τουριστική της ανάπτυξη. Βρίσκεται κοντά στις ακτές τις Αττικής και συνδέεται με πλοίο της γραμμής πολλές φορές καθημερινά, από το επίσης αναπτυσσόμενο Λαύριο. Για άλλους, η μοναδική σύνδεση του νησιού με το Λαύριο και όχι και από τον Πειραιά, έχει γίνει έτσι ώστε να μην “παραγνωριστεί” η Τζιά και να παραμείνει μυστική, για λίγους εκλεκτούς. Όμως, το αναγκαστικό πέρασμα από αυτήν κατά τον πλου για άλλα μέρη, όπως Κύθνο ή Άνδρο – Σύρο και Πάρο, την έχει καταστήσει ως ένα ‘’αναγκαστικό’’ διάλλειμα για ξεκούραση, για τους σκαφάτους. Ταυτόχρονα, οι όμορφες διαδρομές για μοτοσυκλέτες διπλής χρήσης, οι δεκάδες δυσπρόσιτες παραλίες από τα Ι.Χ., δίνουν την επιλογή για απολαυστικές μονοήμερες εκδρομές, αλλά και ανέμελο ελεύθερο camping.

Η Τζια διαθέτει πολλές ομορφιές. Είναι ένα ογκώδες νησί, από τα μεγαλύτερα των Κυκλάδων, είναι ορεινό και με ψηλότερη κορυφή τον Προφήτη στα 568 μέτρα. Διαθέτει οδικό δίκτυο που είναι ασφαλτοστρωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του, αλλά και χωματόδρομους που “κατεβαίνουν” σε πολλές παραλίες. Από τη μία πλευρά ο δρόμος που περνάει από το πασίγνωστο Βουρκάρι οδηγεί στον Οτζιά και στην Παναγιά την Καστριανή για να τελειώσει εκεί, στις βραχώδεις πλαγιές που βρίσκονται στο μάτι του βοριά. Από την άλλη, ο δρόμος ανηφορίζει προς την όμορφη Χώρα, την Ιουλίδα, η οποία βρίσκεται κρεμασμένη ψηλά και αγναντεύει το λιμάνι, κυκλώνει το βουνό δίνοντας δύο επιλογές που καταλήγουν στις Ποίσσες και τον φυσικό όρμο, στον Κούνδουρο, ή στην Συκαμιά, στα Ελληνικά και την Κάτω Μεριά. Διάφοροι χωματόδρομοι συνδέουν την άσφαλτο και καταλήγουν σε ωραίες παραλίες, στο Σπαθί και τον Τηλέγραφο, στα Χαβουνά και την αρχαία Καρθαία, πιο γνωστή σαν “Πόλες”,  Ανατολικά.

Το Καμπί, ο Κούνδουρος, οι Ποίσσες, ο Βρόσκοπος, τα Ξύλα στην δύση, περιμένουν τον επισκέπτη που έχει τρεις επιλογές: Αυτοκίνητο 4x4, μοτοσυκλέτα διπλής χρήσης ή σκάφος. Η Τζιά θέλει οπωσδήποτε όχημα διπλής χρήσης για να την ανακαλύψεις, ή σκάφος για να την δεις, να την γυρίσεις και να την απολαύσεις. Σαν κυκλαδονήσι, έχει δυνατούς αέριδες που την μαστιγώνουν, έχει φουσκωμένη θάλασσα όταν έχει βοριά μιας και βρίσκεται στο άνοιγμα του Κάβο Ντόρο και στο τελείωμα του Ευβοικού. Έχει όμως και πολλούς όρμους για να απολαύσεις το μπάνιο σου και να θα βρεις ηρεμία, με ότι καιρό κι αν πας.

Οι παραλίες που συνήθως έχουν και τους περισσότερους επισκέπτες είναι αυτές στις οποίες φτάνει άσφαλτος, όπως το Γυαλισκάρι, ο Οτζιάς, οι Ποίσσες, και ο Κούνδουρος, ενώ το Σπαθί, τα Ξύλα και το Καμπί, έχουν χωματόδρομο, βατό μεν, χωματόδρομο δε, στον οποίο όμως κινούνται εύκολα αυτοκίνητα, και μοτοσυκλέτες δρόμου. Από κει και πέρα, αν θες να κινηθείς στις πιο απρόσιτες παραλίες, θα χρειαστείς μοτοσυκλέτα on/off και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως είναι αυτή της Καλισκιάς, στην Καρθαία, καλές οδηγικές ικανότητες.
Οι αποστάσεις στο νησί δεν είναι μεγάλες, από την Κορησσία, που είναι το λιμάνι, ή Λιβάδι, σε πέντε λεπτά είσαι στη χώρα, στην Ιουλίδα. Καθώς φεύγεις από το λιμάνι, θα συναντήσεις μπροστά σου την καμινάδα του εργοστασίου της Εμαγέ, ενώ λίγο μετά, θα γεμίσεις καύσιμα στην ΕΚΟ που βρίσκεται εκεί, τα οποία χρησιμοποιούσαμε κι εμείς χωρίς κανένα πρόβλημα.

Αν θες να κινηθείς off road, μπορείς να το κάνεις γρήγορα, επιλέγοντας να στρίψεις δεξιά στον Μυλοπόταμο, να πάρεις τον χωματόδρομο για την Φλέα, και να καταλήξεις στο Σκλαβονικόλα, κοντά στις Ποίσσες.
Αν πας από άσφαλτο, από τη Χώρα και μετά, σε είκοσι λεπτά έχεις φτάσει στις Ποίσσες και σε άλλα πέντε, στον Κούνδουρο. Από εκεί, έχεις δύο επιλογές για να κυκλώσεις το νησί. Η μία ανάμεσα στις Ποίσσες και τον Κούνδουρο, προς την Κάτω Μεριά, και η άλλη, μετά τον Κούνδουρο, μέσω χωματόδρομου, προς το ίδιο μέρος. Από την Κάτω Μεριά, θα περάσεις τα Ελληνικά για να πέσεις ξανά στην Ιουλίδα, ανατολικά ποια, και να απολαύσεις τη θέα από ψηλά. Από την Ιουλίδα πάλι, μπορείς να κινηθείς προς την Βόρεια πλευρά, και να φτάσεις στην Παναγιά την Καστριανή, στην Συκαμιά, στον Ορκό, όπου θα συναντήσεις ωραίες παραλίες στην διαδρομή, ή θα κάνεις τη στάση σου στο μοναστήρι, και θα ηρεμήσεις, αγναντεύοντας την Άνδρο.

Λόγω της μικρής απόστασης που χωρίζει το νησί από τις ακτές της Αττικής, τους καλοκαιρινούς μήνες είναι δύσκολο να βρεις ηρεμία στα πιο όμορφα κολπάκια που βρίσκονται δυτικά, αλλά και σε αυτά που φτάνει δρόμος , κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τότε δηλαδή που έρχονται όλοι για αυθημερόν εκδρομές, από τις 12 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα. Μετά, μπορεί και να έχεις μία παραλία ολόκληρη δική σου, εκτός αν επιλέξεις μία δυσπρόσιτη, και την κάνεις δική σου όλη μέρα.

Η Τζια έχει να προσφέρει πολλά στον τουρίστα από ιστορικής άποψης.   Αν αυτός ο τουρίστας περπατάει κιόλας, θα απολαύσει τη διαδρομή που φτάνει στις Πόλες, στην Αρχαία Καρθαία, από το αρχαίο πέτρινο μονοπάτι. Πρόκειται για μία διαδρομή η οποία εισχωρεί βαθιά στην χλωρίδα της Κέας και μαγεύει τον επισκέπτη. Στις Πόλες, έχει ανακαλυφθεί ο ναός της Αθηνάς, το αρχαίο θέατρο και το νεκροταφείο, ενώ συνεχίζονται κατά διαστήματα οι ανασκαφές. Πολλά είναι και τα μονοπάτια που διασχίζουν το νησί τα οποία είναι καθαρισμένα, επισκευασμένα και σηματοδοτημένα από ειδική ομάδα εθελοντών. Ένας παράδεισος ανοίγεται μπροστά στα πόδια του επισκέπτη ο οποίος με αφετηρία την Ιουλίδα, την Χώρα, θα απολαύσει περπάτημα.

Ο γύρος του νησιού με συνδυασμένη διαδρομή χωματόδρομου και ασφάλτου, φτάνει τα 40 χιλιόμετρα, και είναι ένα νούμερο λογικό που μπορεί κάποιος να διανύσει εύκολα, κάνοντας στάσεις σε ωραία μέρη.
Αν όμως δεν διαθέτεις όχημα με δυνατότητες κίνησης εκτός δρόμου, πραγματικά δεν θα μπορέσεις να γνωρίσεις το νησί. Θα μπορέσεις όμως να φτάσεις στις πιο δημοφιλείς παραλίες, να περπατήσεις στα σοκάκια της Ιουλίδας, να γευτείς σπιτικά γλυκά και να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα στο Γιαλισκάρι.

Η διασκέδαση στην Τζιά κινείται σε περίεργα επίπεδα. Θα έλεγε κανείς ότι δεν έχει κάτι το συγκλονιστικό, μιας και ο κόσμος συγκεντρώνεται κυρίως στο Βουρκάρι, το οποίο έχει ένα και μοναδικό –πασίγνωτο bar, αλλά και κάποια καφέ, και εστιατόρια. Το τίμημα για το φαγητό εκεί είναι υψηλό, μιας και θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα μέρη του νησιού. Θα βρείτε καλό φαγητό, καφέ αλλά και ποτό, ενώ στην απέναντι πλευρά, μπορείτε να επισκεφθείτε την “Κόκα” τα παλιά κτήρια που βρίσκονται εκεί.  Από την άλλη πλευρά, στο λιμάνι, θα βρείτε αρκετά καφέ και πιο προσιτό σε τιμές φαγητό, ενώ η στη Χώρα, τα πράγματα είναι πιο χαλαρά. Περπάτημα στα όμορφα σοκάκια, στα φρεσκοβαμμένα σκαλοπάτια, καφές και πρωϊνό σε χαλαρούς ρυθμούς και ωραία γλυκά με θέα το λιμάνι. Και αν αντέχουν τα πόδια σας, μία βόλτα μέχρι τον “Λέον”, το πέτρινο λιοντάρι που φυλάει τη Χώρα, θα σας ανοίξει τη διάθεση για φαγητό στην ήρεμη πλατεία, ή πίτσα και μακαρονάδες στο στενό, στο “Μήλο της Έριδος”.

Φαγητό θα βρεις επίσης στον Οτζιά, στο Σπαθί, αλλά αν θες να γευτείς εξαιρετικές γεύσεις, θα πρέπει να κινηθείς Νότια στον Κούνδουρο, και να αναζητήσεις το καλά κρυμμένο, Cavo Punda. Ένα μοναδικό εστιατόριο – καφέ που λειτουργεί από το πρωί, στην άκρη του ακρωτηρίου, με χαλαρό beach bar φτιαγμένο στα βράχια, και θέα από το “κατάστρωμα” που είναι ικανή να σε κρατήσει εκεί, μέχρι αργά το βράδυ.

Η Τζια είναι ένα νησί που προσφέρει την κυκλαδίτικη ομορφιά, τις δεκάδες μοναδικές παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά, τα οποία για να συναντήσει κάποιος πρέπει να ταξιδέψει σε πιο απομακρυσμένα νησιά. Είναι ταυτόχρονα και “του σαλονιού, και του αλωνιού”, μια και μπορεί να συνδυάσει άριστα την υψηλή κοινωνία (σε εκνευριστικά επίπεδα κάποιες φορές) με την “αλητεία”. Βρίθει διαδρομών και αποτελεί ένα ιδανικό μέρος για ελεύθερο camping, μιας και οι τιμές των δωματίων είναι τσιμπημένες, ενώ υπάρχει και οργανωμένο, για όσους ψάχνουν τη βολή τους. Ως τέτοιο νησί, αποτελεί έναν παράδεισο δίπλα στην Αθήνα, που έχει να δώσει απλόχερα ομορφιές, μυρωδιές, περπάτημα, ξεκούραση, σε μόλις μία ώρα ταξιδίου από το Λαύριο