city2 WHITE DDIAFANES

Νησιά

Cannot find taxidiotika/katsoulas/notia_evoia/ subfolder inside /home/cityrider/domains/cityrider.gr/public_html/images/stories/taxidiotika/katsoulas/notia_evoia// folder.
Admiror Gallery: 5.0.0
Server OS:nginx/1.26.2
Client OS:Unknown
PHP:5.6.40-78+ubuntu22.04.1+deb.sury.org+1

 

 

DSC00109-web Εξερεύνηση στη μπούκα του Βοριά

 




Του Δημήτρη Κατσούλα

Σαράνταπέντε λεπτά χωρίζουν την Αττική γη από την Νότια Εύβοια, 45 λεπτά μας χωρίζουν από την νέα ταξιδιωτική μας εξερεύνηση στην «μπούκα του Βοριά». Προορισμός μας το ακρωτήριο Καφηρέας ή Κάβο Ντόρο.  Μετά την αποβίβασή μας στα Στύρα κατευθυνθήκαμε Νότια ακλουθώντας τον οδικό άξονα Στύρα-Κάρυστος.

Η «είσοδός» μας στις παρυφές της Όχης έγινε από την Διασταύρωση, 25 χιλιόμετρα από το Λιμένα των Νέων Στύρων, ενώ το πρώτο χωριό που αντικρίσαμε στη διαδρομή,  το χωριό Παραδείσι, μας εντυπωσίασε . Είναι ένα χωριό  που ο Δημιουργός το προίκισε με φυσική ομορφιά. Αφήνοντας πίσω μας τον παραδοσιακό αυτόν οικισμό συνεχίσαμε προς το χωριό του Αγίου Δημητρίου, γοητευμένοι από το καταπράσινο τοπίο τα απόκρημνα βράχια του ομώνυμου φαραγγιού αλλά και τον τραχύ ορεινό όγκο της Όχης. Για τους φυσιολάτρες, το φαράγγι είναι ιδανικό για πεζοπορία  δίνοντάς τους την δυνατότητα να απολαύσουν την φύση επιλέγοντας τις δύο διαδρομές που απλόχερα προσφέρει, η μια χαμηλά προς την παραλία Σχοινοδαύλια και η άλλη ψηλά προς το γειτονικό φαράγγι του Δημοσάρη.

Λίγο πριν προσεγγίσουμε την μαγευτική παραλία του χωριού με τα καταγάλανα νερά αφήσαμε  πίσω μας την ραγισμένη άσφαλτο και χαθήκαμε σε χωμάτινα μονοπάτια που οδηγούν σε τόπους ξεχασμένους από το χρόνο.
Ο πρώτος οικισμός που συναντήσαμε είναι ο Καλλιανός, γνωστός από την αρχαιότητα για τα αργυροφόρα μεταλλεύματα του. Εκεί αρχίζει η μικρή μας οδύσσεια. Βγαίνοντας από τον οικισμό, ο κεντρικός χωματόδρομος χωρίζεται σε τρία «κομμάτια». Ακολουθήσαμε το αριστερό με προορισμό το Αγαθό, την Σχίζαλη και τελικά τα Πρινιά, όπου αρκετές διακλαδώσεις μας μπέρδεψαν, αλλά τελικά βρεθήκαμε στα Πρινιά, από όπου ξεκινάει η κατάβαση προς το Ακρωτήρι. Η διαδρομή εθιστική,  μέχρι και τα Πρινιά το χώμα είναι πούδρα οπότε και τα παιχνίδια με το δεξί γκριπ άφθονα και ελεγχόμενα. Όμως, βρίσκοντας το δρόμο για το Κάβο Ντόρο άλλαξε η κατάσταση του εδάφους: Κροκάλες, νεροφαγώματα και αρκετές παγίδες από πτώσεις βράχων μας ταλαιπώρησαν αφού ο βαρύς φετινός χειμώνας αλλά και ο χορός των ανέμων είχαν σμιλεύσει την διαδρομή, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη μας στα ύψη.

Αντικρίζοντας το τέλος της Ευβοϊκής γης, τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Από τη μια η επίτευξη ενός ακόμα ταξιδιωτικού στόχου,  από την άλλη, η τελευταία εκδρομή που έκανε ο αγαπητός μου φίλος Κώστας που πλέον ταξιδεύει στις λεωφόρους του παραδείσου.  Όποτε συζητούσαμε για εκδρομές πάντα για το Κάβο Ντόρο μιλούσε, είχε μείνει χαραγμένο στην μνήμη του. Η απώλεια του ήταν και η αφορμή για την επίσκεψη στο Ακρωτήρι του Χρυσού, για να φωνάξω «Αντίο» στο μέρος που απλά ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά.
Στο Θρυλικό ακρωτήρι του Καφηρέα δόθηκε από Ιταλούς θαλασσοπόρους του 14ου Αιώνα το τοπωνύμιο Cavo Duro που σημαίνει «σκληρό πέρασμα». Ενώ με τα χρόνια μετονομάστηκε σε Cavo D’oro. ένα όνομα που συνδέεται με τα ναυάγια της περιοχής  εξαιτίας των αντικειμένων που ξέβραζε η θάλασσα (ακόμα και χρυσά νομίσματα). Στην ράχη του ακρωτηρίου έχει χτιστεί το εκκλησάκι του Αγίου Γρηγόριου όπου και ξαποστάσαμε για ένα μισάωρο αλλά και για τις απαραίτητες φωτογραφίες. Η συνέχεια ήταν χωμάτινη και ανηφορίζοντας από τα Πρινιά, περάσαμε τους οικισμούς  Αμυγδαλιά, Ζαχαριά, Θύμιο, Δρυμονάρι και Καψούρι, οικισμοί ξεχασμένοι σε άλλες εποχές. Πέτρινα σπίτια, γαλανόλευκες εκκλησίες, λιγοστοί κάτοικοι. Το ρολόι του χρόνου έχει σταματήσει. Μια γριούλα μας κοιτούσε απορημένη ….”που πάτε ωρε καλόπαιδα;”

Συνεχίζοντας την “ανώμαλη” διαδρομή βρεθήκαμε στο Αιολικό πάρκο της Νοτίου Ευβοίας, την “μπαταρία” της Ελλάδας, όπως λένε… Η θέα εκπληκτική, όλο το Αιγαίο στα ήταν κυριολεκτικά στα πόδια μας! Πριν από το χωριό Πλατανιστός κατηφορίσαμε μέσα από τα χωμάτινα μονοπάτια για το “παραλιακό κομμάτι” της διαδρομής και  βρεθήκαμε στις παραλίες Ποτάμι, Καστρί, Άγιοι και Μπούρος. Είναι οι πιο ιδανικές παραλίες για παιχνίδια με τον Ήλιο και τη Θάλασσα. Αντικρίζοντας την Κάρυστο έκλεισε και ο κύκλος της Όχης. Μπαίνοντας στην παραλιακή πόλη, ένα πράγμα ήταν στο μυαλό μας: Παγωμένη μπύρα και μπόλικο φαγητό! Μετά από 80 χιλιόμετρα χωμάτινης διαδρομής, τα τοπικά εδέσματα ήταν απαραίτητα για να αποκτήσουμε την χαμένη ενέργεια και να συνεχίσουμε προς τα Στύρα για την επιβίβασή μας στο φέρυ της επιστροφής.

Αφιερωμένο στην μνήμη του Κωνσταντίνου

Ακτοπλοϊκή Σύνδεση
Τιμές εισιτηρίων: Απλό 3,50 ευρώ, φοιτητικό 2,60 ευρώ, παιδικό 1,80 ευρώ, πολύτεκνοι, ανάπηροι κλπ. 1,80 ευρώ.
Τηλέφωνα Ν. Στύρων: 22240 - 41266, 22240 - 41166, 22240 - 41533.   
Τηλέφωνο Αγ. Μαρίνας: 22940 - 63491, 22940 - 64400.

Φαγητό:
Κάρυστος, Στην πλατεία Αμαλίας θα βρείτε  το μαγειρείο «Κάβο Ντόρο» σημείο αναφοράς για τους ντοπιους,  με καλομαγειρεμένο φαγητό από την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα ( 22240 22326).

Διαδίκτυο
http://www.in-karystos.gr
http://allaroundevia.gr
http://www.southevia.gr/